Donemus Webwinkel — Graaff, Huba de

Huba de Graaff speelt begin jaren tachtig als violist en toetsenist in eigenzinnige en veelbelovende bands als 'The Dutch', 'Transister' en 'The Tapes'. In diezelfde tijd begint zij haar studie sonologie en compositie. Zij ontwikkelt haar eigen soft- en hardware en treedt op met live-elektronica en dynamische geluids-sculpturen. In veel van haar grotere werken bevinden zich grootschalige installaties met bewegende geluids- en visuele bronnen, deels gecontroleerd door computers, deels live aangestuurd. Ook schrijft zij diverse stukken voor groepen als de Cobla Principal d'Amsterdam, Orkest de Volharding, orkest de ereprijs en het Ricciotti Ensemble. Grote infrastructurele projecten, zoals IJburg en de Noord-Zuidlijn te Amsterdam, vormen aanleiding voor haar composities; de brug over de Kostverloren Vaart speelt een hoofdrol in de compositie 'Track open + dicht' (2009). Intrigerende titels als 'De weduwe uit Appelscha' (1997) voor 2 sopranen en 128 telefoons of 'Als je honger hebt en je neus is leeg' (voor piano en strijkersgeluid) uit hetzelfde jaar, doen een relativerende inslag vermoeden; de thematiek van lijden, geweld en dood in de opera 'De dood van Poppaea' (2006) geeft weer een heel ander beeld. Huba de Graaff vormt samen met Eric-Ward Geerlings en Bart Visser het onafhankelijk muziektheatercollectief 'Wilco'.

Huba de Graaff (1 november 1959, Amsterdam) studeert viool aan het Sweelinck Conservatorium Amsterdam. Zij maakt deel uit van de eerste lichting van de opleiding tot improviserend musicus (IM). Tijdens haar studie speelt ze in de bands 'Special Thanks' (later 'The Dutch'), 'Transister' met Robert Jan Stips, en 'The Tapes'.

Huba de Graaff studeert een jaar sonologie aan de Universiteit Utrecht. Vervolgens studeert ze compositie en elektronische muziek aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij Gilius van Bergeijk, Dick Raaijmakers, Louis Andriessen, Fredric Rzewski en Walter Zimmermann.

Met Arthur Sauer organiseert Huba de Graaff diverse concertseries. Ze componeert 'Corenicken', een mengeling van performance en installatie voor twee musici (elektrische viool en slagwerk) en een complexe verzameling bewegende geluidsbronnen, aangestuurd door zowel de computer als de musici. De première vindt plaats tijdens het Off Holland Festival 1990. Daarna volgen uitvoeringen in Nederland, België en Duitsland en een aantal fragmenten wordt uitgezonden op de Nederlandse televisie. In 1991 ontwikkelt Huba de Graaff de 'Japon Fuzz', een blikken jurk vol met elektronica die mooie 'fuzzy' en feedback geluiden produceert door de bewegingen van de draagster.

Huba de Graaff trouwt met componist Chiel Meijering. Ze componeert 'Falanx-11' (1995) voor Cobla La Principal d'Amsterdam. Voor het pianoduo Cees van Zeeland en Gerard Bouwhuis componeert ze 'De Biggenweg' (1996). De opera 'Hephaistos' (1997) is een luidsprekeropera waarin de meeste hoofdrollen worden gespeeld door bewegende en fraai vormgegeven luidsprekers.

Voor Slagwerk Den Haag schrijft Huba de Graaff 'Acrobates Aériennes' (1999) met drumcomputers. Het Sound Screen project van 4 jonge cineasten en 4 componisten, waaronder David Dramm en Huba de Graaff, wordt uitgevoerd tijdens het Holland Festival 2001 door het Asko Ensemble.

De opera 'Lautsprecher Arnolt' (2003), waarin de hoofdrolspeler, het personage Arnolt Bronnen, als menselijke luidspreker contact probeert te leggen met zijn tegenspelers - echte, bewegende luidsprekers - , gaat op 24 maart 2004 in de Rotterdamse Schouwburg in première, in samenwerking met acteur Marien Jongewaard, regisseur Erik-Ward Geerlings en ontwerper Bart Visser.

Samen met Erik-Ward Geerlings en Bart Visser richt Huba de Graaff het eigenzinnig en experimenteel muziektheatergezelschap 'Wilco' op. Haar composities zijn nu meer gericht op grootschalig muziektheater en opera zoals 'De dood van Poppaea' (2006) en Ahab (2006), voor acteur, elektrische viool en hammondorgel. Voor het 25-jarig jubileumconcert van het Mondriaan Kwartet op 18 mei 2007 in het Bimhuis componeert Huba 'Thin Wire of Grief '.

Huba de Graaff componeert de muziek bij het muziektheater 'De Kleine Laarsjes', geschreven en verteld door Anne Vegter met leden van het Asko|Schönberg. Ook componeert ze dit jaar 'Diepvlees' (2009), een afluisteropera.

Huba de Graaff werkt samen met theatermaker Marien Jongewaard, danseres Truus Bronkhorst en gitarist Wiek Hijmans in de voorstelling 'Dallas'. Met het Nederlands Kamerkoor maakt ze een gezongen versie voor de TomTom. Uitvoeringen van haar werk vinden plaats in Parijs, Porto, Belgrado en Ljubljana.

In het najaar wordt 'ETAK, a TomTom-opera', een productie van Huba de Graaff, Esther Polak, Ivar van Bekkum en het Nederlands Kamerkoor uitgevoerd.