Donemus Webwinkel — Henneman, Ig

Nationaliteit: Netherlands
Geboortedatum: 1945-12-21
Website: Officiële website

Ig Henneman (Haarlem, 21 december 1945) bekwaamt zich op het conservatorium aanvankelijk als pianiste, maar gaat via viool uiteindelijk altviool studeren. Na een start als klassiek musicus in diverse orkesten en in het ASKO, is ze medeoprichter van de vrouwenpopgroep FC Gerania waarin ze gaat componeren. Ze interesseert zich steeds meer voor improvisatie en zoekt aansluiting bij trompettist-pianist-componist Nedly Elstak. Vervolgens gaat ze groepen leiden onder haar eigen naam, zoals een kwintet, tentet, strijkkwartet en sextet. Hiervoor schrijft ze al het repertoire. Met deze groepen maakt ze uitgebreide tournees door binnen- en buitenland. Ze runt het platenlabel Wig samen met rietblazer Ab Baars met wie ze ook een langlopend duo heeft. Ook maakt ze deel uit van het Queen Mab Trio en van diverse ad hoc-improvisatiegroepen. Naast haar werk als bandleider-improvisator heeft Henneman een internationale carrière als componist in de wereld van de eigentijdse muziek. Ze ontvangt vele compositieopdrachten voor zowel solisten als voor orkesten en ensembles. Deze muziek wordt sinds 1987 bij Donemus uitgegeven.

Voor meer informatie: www.stichtingwig.com

Als meisje van vijf krijgt Ig Henneman pianoles, en vanaf haar elfde ook vioolles. In 1963 gaat ze naar het conservatorium met als hoofdvak piano. Na twee jaar switcht ze naar viool, om ten slotte bij de altviool uit te komen. Ze werkt als freelancer bij diverse orkesten, speelt eigentijdse muziek bij het ASKO, en in 1977 is ze een van de oprichters van de vrouwenpopgroep FC Gerania, die in eigen beheer twee lp’s uitbrengt waarop Hennemans eerste composities staan. In 1982 betrekt trompettist-pianist-componist Nedly Elstak haar bij zijn groepen Several Singers and a Horn en het Paradise Regained Orchestra. Het is een eerste kennismaking met de geïmproviseerde muziek, die haar vervolgens niet meer zal loslaten. Tussen ‘82 en ‘93 schrijft ze een aantal filmsoundtracks voor korte films en documentaires waaronder Het Zeeuwse Licht en Danswoede. In 1985 krijgt ze een grote opdracht voor een soundtrack bij de Russische stomme film The Women of Ryazan (1927) van Olga Preobrasjenskaja. Deze film wordt in 2019 opnieuw uitgebracht en vertoond op de Eye International Conference.

Henneman begint haar carrière als bandleider met het Ig Henneman Kwintet: twee rietblazers (Bart van der Putten en Hein Pijnenburg), altviool, bas (Wilbert de Joode) en drums (Fred van Duynhoven). Ze schrijft alle muziek, en brengt het debuutalbum In Grassetto (Wig 01, 1991) uit op haar label Wig. Intussen krijgt ze regelmatig compositieopdrachten. Om het compositievak beter te kunnen beheersen, vraagt ze in 1988 aan Robert Heppener om haar te coachen. In datzelfde jaar schrijft ze muziek voor een voorstelling van poppenspeelster Damiet van Dalsum, Kleur. Er zullen nog twee producties volgen. In 1989 componeert ze Le Tigri di Mare voor het Ricciotti Ensemble. Huub van Riel, de artistiek leider van het Amsterdamse Bimhuis, nodigt haar uit om deel te nemen aan de internationaal bezette October Meeting 1991, een ontmoeting van improvisatoren. Op initiatief van de Amerikaanse tromboniste Abbie Conant ontvangt Henneman in 1992 een compositie opdracht van de 21st International Trombone Workshop in het Duitse Detmold. Dit resulteert in How slow the Wind voor acht trombones. Deze compositie wordt ook veelvuldig uitgevoerd door het trombone choir van het Rotterdams Conservatorium onder leiding van George Wiegel.

Als opvolger voor het kwintet start ze een grote groep, het Ig Henneman Tentet. Het eerste project dat ze ermee uitvoert, is een cyclus composities gebaseerd op het werk van de Amerikaanse dichteres Emily Dickinson. De cd-opname verschijnt als tweede titel op Wig. In 1995 volgt Een Nachtegaal Tijdens de Slaap, een project gebaseerd op gedichten over vogels (cd Repeat that, repeat Wig 03). Naast haar tentet roept Ig Henneman in ’94 een improviserend strijkkwartet in het leven, het Henneman String Quartet. Ze kiest niet voor de klassieke bezetting, maar voor viool/altviool (Mary Oliver, later vervangen door Oene van Geel), altviool (zijzelf), cello (Tristan Honsinger, opgevolgd door Alex Waterman) en contrabas (Wilbert de Joode). Dit levert een donkerder klankkleur op, die ze in haar composities uitbuit. Dirigent Ed Spanjaard stelt voor de Nederlandse Muziekdagen een programma samen met composities van Robert Heppener en enkele van zijn leerlingen. Ig Henneman schrijft hiervoor de compositie Righe per Corde voor het Ensemble Amadé. In 1994 gaat het in opdracht van Trio Le Cheval geschreven Hinter der Wand in première. Het is gebaseerd op gedichten van Ingeborg Bachmann en geschreven voor mezzosopraan (Marjanne Kweksilber), accordeon (Miny Dekkers) en cello (Taco Kooistra).

In opdracht van de NPS Nederlandse Muziekdagen componeert Henneman Swiet Viele, voor het Metropole Orkest, een symfonisch jazzorkest. Met het Henneman String Quartet speelt ze het programma Westwerk. Het thematisch uitgangspunt hierbij is de muziek en architectuur uit de Middeleeuwen. In opdracht van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid schrijft ze voor het Ig Henneman Tentet de suites Lichtschuw en Indigo, op teksten van drie generaties Nederlandse dichteressen, ter gelegenheid van het symposium Vrouwenarbeid 100 jaar. Een jaar later verschijnt Indigo op cd (Wig 04,1998).
Het Internationaal Orgel Improvisatie Concours in Haarlem vraagt Henneman om voor het 42ste concours een thema te schrijven waarop de deelnemers in de tweede ronde dienen te improviseren. In 2008 krijgt ze opnieuw een opdracht van de organisatie, ditmaal voor de finaleronde.

Het Henneman String Quartet brengt een eerste album uit, Pes (Wig 05) en gaat op tournee naar Canada en Oostenrijk. Twee jaar later volgt een toer door Nederland en Italië, waarbij de groep een speciaal programma speelt dat is geïnspireerd door Italiaanse muziek. In 2000 componeert Henneman Disegni per Corde e Marimba voor het Nieuw Ensemble en Persistente voor Orkest De Volharding. Het Italiaanse Instabile Orchestra bestelt bij haar Sulla Lingua voor bigband (2001).

Henneman sluit zich aan bij het Canadese duo Queen Mab, bestaande uit (bas)klarinettiste Lori Freedman en pianiste Marilyn Lerner. Aldus ontstaat het Queen Mab Trio, dat een Noord-Amerikaanse tournee maakt. In 2005 verschijnt de debuut-cd See Saw (Wig 11). Het Henneman String Quartet brengt een tweede album uit: Piazza Pia (Wig 07, 2002).
Henneman, Henneman & de Swaan is de titel van een multimediaal concertprogramma, gemaakt met haar broer, beeldend kunstenaar Jeroen Henneman, en filmmaakster Carrie de Swaan. De muziek die Ig Henneman schrijft, wordt uitgevoerd door het Henneman String Quartet plus harpiste Godelieve Schrama voor wie ze ook de harpsolo Tratti per Arpa schrijft. Van het project verschijnt een dvd en een cd (Wig 10). In 2004 treedt het Henneman String Quartet op tijdens het ± 4 Festival voor Nieuwe Muziek van Intro/in situ Maastricht. In opdracht van ditzelfde festival componeert ze Finalmente voor 4 trombones, 4 strijkers, 4 slagwerkers.

Met rietblazer Ab Baars vormt ze al sinds 1999 het Duo Baars-Henneman. De twee maken in 2006 een Europese tournee en gaan vervolgens voor een concertreeks naar Japan. Ook brengen ze het album Stof uit op het Wig-label (Wig 13). Voor fluitiste Anne La Berge componeert Henneman Bow Valley for flute and soundscape. Voor het nieuwe Clazz Ensemble van Dick de Graaf en Gerard Kleijn, dat hedendaagse muziek met jazzimprovisatie combineert, schrijft ze de compositie Twirl. In opdracht van slagwerker Wim Konink schrijft ze de marimbasolo Molot, die daarna ook door Tatiana Koleva en Fredrike de Winter wordt uitgevoerd. In 2006 verschijnt een tweede album van het Queen Mab Trio, Thin Air (Wig 14) na een jaar van intens toeren in de USA, Canada en Europa. Tussen de tournees is Henneman artist in residence in het Canadese Banff Centre for Arts and Creativity waar ze werkt aan Vóga Lunga en Traghettatore voor gitaar, mandoline en blokfluit (Zimbello). In het Banff Centre zal ze nog een aantal malen terugkeren om te componeren.

Het Duo Baars-Henneman gaat op tournee naar de VS en Canada waar ze ook neerstrijken in het Banff Centre. Samen met pianist Misha Mengelberg nemen Henneman en Baars de cd Sliptong (Wig 16) op in het Bimhuis Amsterdam. De titel refereert aan de maaltijd die voorafging aan de opnamen. Met de Japanse koto-speelster Michiyo Yagi beginnen Henneman en Baars het nieuwe trio Floating Worlds, dat de grenzen van de westerse en Japanse improvisatie verkent. Het trio gaat op tournee door Europa en Japan.

Ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum als bandleider en haar 65ste verjaardag brengt Henneman een box uit: Ig Henneman Collected (Wig 18) met vijf cd's en een dvd. Het repertoire omvat drie integrale albums, alsmede een compilatie van haar werk voor het Queen Mab Trio Galina U, en een cd plus dvd van het project Henneman, Henneman & de Swaan. Ook maakt de altvioliste een Europese tournee met het nieuwe Ig Henneman Sextet, dat haar serie composities Kindred Spirits uitvoert. Daarin is naast de oude getrouwe improvisatoren Ab Baars, Lori Freedman, Marilyn Lerner en Wilbert de Joode, de Duitse trompettist Axel Dörner te horen. In 2011 verschijnt van dit ensemble een eerste cd, Cut a Caper (Wig 19). Als onderdeel van haar jubileum componeert Ig Chant voor viool en piano. De compositie gaat in première op het slotconcert van deze tournee, haar Carte Blanche in het Bimhuis Amsterdam, en wordt uitgevoerd door violiste Heleen Hulst en pianist Gerard Bouwhuis. Reinbert de Leeuw speelt voor Henneman de 5e pianosonate van Galina Ustvolskaya en de gitaristen Terrie Hessels en Andy Moor zijn te gast bij het Ig Henneman Sextet.

Het Ig Henneman Sextet toert door Canada. Het concert op het Vancouver International Jazz Festival wordt opgenomen en op cd uitgebracht onder de titel Live @ the Ironworks Vancouver (Wig 21). Het Duo Baars-Henneman maakt succesvolle tournees door de VS, Europa en speelt in IJsland. Ook brengen ze hun tweede album uit, Autumn Songs (Wig 22).
Henneman componeert een aantal nieuwe werken, waaronder Riassunto, een basklarinetsolo voor Fie Schouten die in première gaat op het Basklarinet Festijn. Four Dances voor harp en marimba krijgt zijn eerste uitvoering in IJsland door Duo Harpverk. Beide stukken worden ook in Utrecht gespeeld als Henneman curator is van een concert in het Festival Nieuwe Muziek in de Klaas, in de Nicolaaskerk, met als uitvoerenden Godelieve Schrama (harp), Fredrike de Winter (slagwerk) en Guus Janssen (orgel). Henneman componeert Solo Song for violin - In the Storm of Roses, een werk voor vioolsolo met improvisatie, geïnspireerd op het gedicht met dezelfde titel van Ingeborg Bachmann, en geschreven voor de Duitse violiste Ayumi Paul en de Nederlandse violiste Diamanda La Berge Dramm. De Now Society uit Vancouver geeft Henneman de opdracht voor het schrijven van Translucent Layers voor Orkestra Futura. Henneman en Baars formeren een nieuw kwartet met twee New Yorkers, saxofoniste Ingrid Laubrock en slagwerker Tom Rainey: Perch Hen Brock & Rain, waarmee ze vrij improviseren. In de herfst van 2014 toeren ze door Europa. Een optreden in Boedapest wordt gefilmd (en later uitgezonden) door de Hongaarse tv.

Solo Song for Violin - In the Storm of Roses levert Ig Henneman een nominatie op voor de prestigieuze Matthijs Vermeulenprijs en beleeft zijn Amerikaanse première op 28 maart, uitgevoerd door Erica Dicker. Ook in Solo Song for Viola - Ten Lines is ruimte voor improvisatie. Elisabeth Smalt speelt het voor het eerst op 31 mei in het Van Abbemuseum in Eindhoven. Op 25 september gaat Shapes Lines and Layers voor de David Kweksilber Big Band in première in het Bimhuis. Het Duo Baars-Henneman werkt samen met dichteres Anneke Brassinga tijdens een afscheidsavond in het Haus der Berliner Festspiele na Brassinga’s residentiejaar als gast van de DAAD, het Berlijnse kunstenaars programma. Ze werken ook samen in Den Haag bij de uitreiking van de PC Hooftprijs aan de dichteres.
In 2016 viert het Wig-label zijn 25-jarig bestaan. Baars en Henneman nodigen hiertoe de iconische Amerikaanse jazzpianist Dave Burrell uit voor een trioconcert in het Bimhuis, dat wordt opgenomen. Het resultaat verschijnt onder de titel Trandans (Wig 25, 2017).
Bij het New Yorkse label Relative Pitch Records verschijnt een eerste album van Perch Hen Brock & Rain: Live@ The Tampere Jazz Happening (RPR 1051), een registratie van de Finse radio uit 2014. Een jaar eerder spelen ze op het Rotterdamse North Sea Jazz Festival.
Het Duo Baars-Henneman toert door Nederland, Polen en Duitsland met een nieuw programma, Canzoni di Primavera. Het duo is ook te horen op November Music - internationaal festival voor actuele muziek in Den Bosch, waar eveneens Hennemans Solo Songs for Instruments worden gespeeld, waaronder twee premières: Solo Song for Bass clarinet/clarinet – The Motion Caused (2016), uitgevoerd door Anna voor de Wind en Solo Song for Bassoon – Hardwood Floorboards (2016) gespeeld door de Amerikaanse fagottiste Dana Jessen. Ab Baars (shakuhachi, klarinet) en Ig Henneman spelen er als duo. In opdracht van het Basklarinet Festijn 2016 schrijft Henneman Feather-Light Monkeys for three bass clarinets. Fie Schouten, Marij van Gorkom en Laura Carmichael spelen de première. In 2017 toert Ig Henneman door Italië met het Duo Baars-Henneman en door Canada met Perch Hen Brock & Rain.

Het programma Canzoni di Primavera van het Duo Baars-Henneman komt op cd uit (Wig 28). Ook van het Queen Mab Trio is een nieuw album te bewonderen: Réunion op het Montréalse label Mikroclimat (MKR 102). Met Perch Hen Brock & Rain worden (na een optreden op de ZJFT Groningen ZomerJazzFietstour) opnamen gemaakt voor een nieuw album.
Voor celliste Lidy Blijdorp schrijft Ig Henneman een nieuw deel in haar serie Solo Songs for Instruments: Solo Song for Cello - As If. In november 2020 brengt het Wig-label opnamen uit van haar vijf Solo Songs for Instruments (Wig 31) met liner notes van Bas van Putten.
Henneman maakt met de New Yorkse trompettiste Jamie Branch en fluitiste Anne La Berge opnamen voor een album dat uitkomt bij Relative Pitch Records: Dropping Stuff and other Folk Songs (RPR 1094). Bij het Berlijnse label Evil Rabbit Records verschijnt een album van een nieuw kwartet, met Ig Henneman, Ab Baars, (alt)violist George Dumitriu en cellist Pau Sola Masafrets, onder de titel Aforismen Aforisme Aforismes (ERR 32, dec 2020). In november 2020 wijdt het Amsterdamse Orgelpark een speciaal Componistenportret aan Ig Henneman ter ere van haar 75ste verjaardag. Ze schrijft hiervoor een nieuw werk voor orgel, February’s Turn geschreven voor Gerrie Meijers en het Verschueren orgel van het Orgelpark. Ook componeert ze een nieuw strijkkwartet, Outside the Rain Has Stopped voor het Luna String Quartet. Er worden eerdere werken van haar hand uitgevoerd en wordt er geïmproviseerd. Vanwege de coronapandemie wordt het Componistenportret Ig Henneman 75 uitgesteld naar september 2021.