Donemus Webwinkel — Ketting, Piet

Het oeuvre van Piet Ketting bestaat hoofdzakelijk uit instrumentale muziek. Daarbij neemt vooral kamermuziek een belangrijke plaats in. Veel van zijn werken schrijft Ketting in opdracht, onder andere van het Ministerie van Cultuur, Cultuurfonds BUMA, het Amsterdams Fonds voor de Kunst, de Federatie van Nederlandse Zangersbonden en het Radio Blazersensemble. Onder invloed van Willem Pijper wordt zijn muziek aanvankelijk gekenmerkt door heftige ritmes en complexe polimetriek. Vanaf 1935 speelt melodie een grotere rol in zijn werk, dat bovendien in toenemende mate contrapuntisch van aard is. Behalve als componist is Ketting ook als uitvoerend musicus werkzaam: hij leidt diverse koren en treed op als pianist, hoofdzakelijk als vertolker van hedendaagse muziek, en introduceert op die manier veel nieuwe muziek in Nederland. Met het trio Feltkamp-Ketting-Stotijn maakt hij tournees tot in Azië en Zuid-Amerika. Daarnaast schrijft hij muziekkritieken voor de dagbladen NRC, het Rotterdams Nieuwsblad en de Telegraaf. Piet Ketting is de vader van componist Otto Ketting.

Piet Ketting (29 november 1904, Haarlem) studeert aan het Toonkunst Conservatorium in Utrecht onder leiding van dirigent Anton Averkamp.

Na voltooiing van zijn opleiding in Utrecht vervolgt Piet Ketting zijn studie bij enkele andere docenten: hij studeert compositie bij Willem Pijper, zang en koordirectie bij Jan Dekker en orkestratie bij Evert Cornelis.

Piet Ketting wordt aangesteld als hoofdleraar voor theoretische vakken, koordirectie, compositie en koorklassen aan het Toonkunst Conservatorium te Rotterdam. De 'Eerste Symphonie' (1929) gaat in juni 1931 in Utrecht in première onder leiding van Evert Cornelis.

Speciaal voor het trio dat hij als pianist samen met Johan Feltkamp (fluit) en Jaap Stotijn (hobo) vormt schrijft Ketting zijn 'Sonate voor fluit, hobo en piano'. Het trio treedt veelvuldig in het buitenland op.

In de Symphonia-Reeks van de Amsterdamse uitgever H.J.W.Becht - 'Een serie bijdragen tot de kennis der Muziekgeschiedenis' - publiceert Piet Ketting onder de titel 'Claude-Achille Debussy' een kleine biografie van de Franse componist.

Piet Ketting is directeur van het Amsterdams Muzieklyceum. Hierna wordt hij benoemd tot dirigent van het Rotterdams Kamerorkest, en geeft hij leiding aan het Rotterdams Kamerkoor.

Na zijn afscheid als hoofdleraar aan het Toonkunst Conservatorium te Rotterdam leidt Ketting tijdens drie achtereenvolgende jaren de dirigentencursussen in Rotterdam.

In Rotterdam publiceert Piet Ketting 'Vondels De Getrouwe Haagdis, gecomponeerd en gezien in het licht der dramaturgie (In memoriam Balthazar Verhagen)', een verhandeling bij zijn vierstemmige vrouwenkoor a cappella 'De Getrouwe Haagdis'.

Piet Ketting componeert 'Verba quellarum' in opdracht van het Internationale Koorfestival Scheveningen.

De compositie 'Vier gedichten van M. Nijhoff' (1935), voor mezzosopraan en kamerorkest, wordt bekroond met de Visser Neerlandiaprijs.

Voor 'Preludium, Interludium e Postludium per due pianoforti' (1971) ontvangt Piet Ketting de Willem Pijperprijs van de Johan Wagenaarstichting. Net als sommige andere van zijn composities reflecteert 'Tema con sei variazioni in modo cabalistico' (1976) de uitgebreide studie die Piet Ketting verricht naar getalssymboliek in de muziek van Johann Sebastian Bach.

Op 25 mei overlijdt Piet Ketting in Rotterdam.

In het archief van het Nederlands Muziek Instituut treft men een vroeg werk van Piet Ketting aan: de 'Eerste sonate voor cello en piano' (1928). Tijdens de tweede editie van de Amsterdamse Cello Biënnale voeren Frans van Ruth (piano) en Doris Hochscheid (cello) het werk voor het eerst in tachtig jaar uit.