Donemus Webwinkel — Kox, Hans

Nationaliteit: Netherlands
Geboortedatum: 1930-05-19
Sterfdatum: 2019-02-25
Website: Featured Composer's Page ; Officiële website

Hans Kox is in een muzikaal gezin geboren. Nog tijdens zijn studie compositie, debuteert hij tijdens de Gaudeamus Muziekweek met zowel een strijktrio als een pianosonate. Na vijftien jaar directeurschap van de Muziekschool te Doetinchem vestigt Kox zich in Haarlem, waar hij onder meer werkt als adviseur van het Noordhollands Philharmonisch Orkest. Vanaf 1984 wijdt hij zich uitsluitend aan het componeren. Daartoe zoekt hij afzondering, want "componeren is nu eenmaal het eenzaamste vak van de wereld. Dat wist ik toen ik eraan begon, en ik wil ook eigenlijk niets anders." In ruim vijftig jaar voltooit Hans Kox zo'n 150 werken.

Hans Kox wordt op 19 mei in Arnhem geboren.

Eerst studeert Hans Kox bij zijn vader, die organist en koordirigent is. Vervolgens begint hij een muziekstudie 'buitenshuis' aan het Utrechts Conservatorium. Na de twee jaar stapt Kox over naar een pianostudie bij Jaap Spaanderman in Amsterdam.

Henk Badings neemt Hans Kox als student compositie aan. Badings, wiens vakmanschap Kox bewondert, bereidt zijn student voor op het staatsexamen.

Met twee composities neemt Hans Kox deel aan de Gaudeamus Muziekweek in Bilthoven. Zijn muziek is zonder boodschap of bedoeling. Zelf zegt Kox hierover: "Ik wil met mijn muziek niets filosofisch zeggen. Mijn muziek is alleen maar muziek, klank wat je daar verder ook onder moet verstaan. Ik wil geen enkele boodschap verkondigen. Muziek is zichzelf wat je daar ook verder onder moet verstaan. Muziek is zichzelf en als het iets uitdraagt is het mijns ondanks." Tijdens het Internationale Orgelconcours te Haarlem wordt 'Preludium en Fuga' (1954) onderscheiden met een derde prijs.

Kox sluit met succes zijn studie bij Henk Badings af. De 'Little Lethe Symphony' (1956) voor jeugdorkest wordt voltooid. Kox krijgt een aanstelling als directeur van de Muziekschool te Doetinchem. Hij wordt dit jaar onderscheiden met twee prijzen: de Culturele Prijs van de Gemeente Arnhem en de Muziekprijs van de Gemeente Amsterdam.

Kox componeert 'Concertante muziek' voor hoorn, trompet, trombone en orkest. Het is een opdrachtcompositie van het Concertgebouworkest tere ere van het 25-jarige dirigentschap van Eduard van Beinum. Hans Kox krijgt de Visser-Neerlandia Prijs voor zijn eerste Symfonie (1959).

Kox componeert voor de derde maal een werk - 'Vier stukken voor strijkkwartet' - in de zogeheten 31-toonsstemming, een toonsysteem dat in de 17e eeuw is ontworpen door Christiaan Huygens. Eerder schreef hij de 31-toonswerken 'Passacaglia en koraal' (1960) voor orgel, en 'Drie stukken' (1958) voor viool.

De tweede 'Symfonie' wordt voltooid. Hoewel hij nog altijd gegrepen is door de symfonische taal van Gustav Mahler schudt hij die invloed van zich af om meer formele vrijheid te verkrijgen. Ook experimenteert hij met ongebruikelijke timbre-effecten.

Kox componeert 'In those days', voor twee gemengde koren en orkest. Kox dirigeert zelf de eerste uitvoering. Op 4 mei, tijdens de Dodenherdenking, is daarvan een opname te zien op de Nederlandse televisie.

In navolging van György Ligeti past Hans Kox de nieuwe technieken toe in het orkestwerk 'Phobos'. De televisieopname van 'In those days' krijgt de Prix Italia. De componist verhuist naar Haarlem en wordt adviseur bij het Noordhollands Philharmonisch Orkest.

In 'Six one-act plays' zet Kox zijn verkenning van nieuwe vormen en timbres voort. Het 'Requiem for Europe', voor vier gemengde koren, 2 orgels en orkest, wordt voltooid.

Hans Kox begint aan de opera 'Dorian Gray' op een eigen libretto, naar de roman van Oscar Wilde.

Kox wordt benoemd tot docent compositie aan het Utrechts Conservatorium. Hij ontvangt de 1e Prijs van het Rostrum of Composers voor L'Allegria (1967) voor sopraan en orkest.

'Irold's youth' voor orkest, is geschreven voor het 50-jarig jubileum van symfonieorkest Con Brio te Amsterdam. Kox beëindigt zijn docentschap compositie aan het Utrechts Conservatorium.

De 'Anne Frank cantate (A child of light)' gaat op 4 mei in première. De 'Amsterdam cantate' komt gereed en Kox voltooit zijn derde 'Symphony'. De motto's daarvan zijn afkomstig uit het bijbelboek Jesaja.

Voor het Internationale Muziekconcours Scheveningen schrijft Kox het verplichte werk, 'Le songe du Vergier', voor cello en orkest.

Het oratorium 'Sjoah', een opdracht van de NCRV ter gelegenheid van het 65-jarig bestaan, gaat op 17 november in première. De opera 'Das grüne Gesicht' wordt na tien jaar voltooid.

'Das Credo quia absurdum', is één van Kox' composities die de vervolging van de Joden gedurende de twintigste eeuw thematiseert. In 1998 voltooit Kox 'Das Lied des Exils' voor hobo en orkest.

In maart gaat de kameropera 'Rochester's second bottle' in première in Birmingham.

De vijfenzeventigste verjaardag van Hans Kox wordt dit jaar gevierd met een aantal concerten met premières. In opdracht van De Doelen componeert Kox zijn vierde vioolconcert voor de Britse violist Daniel Hope en het Rotterdams Kamerorkest. Bij de première op 26 mei wordt tevens het boek 'Hoog spel: Het levensverhaal van componist Hans Kox' van Bas van Putten (uitg. Contact) gepresenteerd.

Op 25 april klinkt in Utrecht de première van 'Those evenings of the brain' voor sopraan en orkest, op gedichten van Emily Dickinson.

Hans Kox ontvangt op 28 november de penning van verdienste van de stad Haarlem. De uitreiking vindt plaats in de Philharmonie, na een muzikale hommage aan de Haarlemse componist, die dit jaar de tachtigjarige leeftijd bereikt.

De geplande semi-concertante première van de opera 'Das grüne Gesicht' (1991) tijdens het Holland Festival 2012 is door het Residentie Orkest afgezegd ten gunste van een concert in het hoofdkantoor van de Verenigde Naties in New York.

De eenakter 'Lalage’s Monoloques', voor sopraan, viool en piano naar een tekst van Edgar Allan Poe, gaat op 31 maart in première in het voormalige stoomgemaal Museum de Cruquius in de Haarlemmermeer.