Donemus Webwinkel — Man, Roderik de

Roderik de Man begint betrekkelijk laat met componeren, maar ontpopt zich al snel tot een zeer productief componist. Hij legt zich vooral toe op kamermuziek en werken voor kleinere ensembles, wat voor een deel voortkomt uit zijn wens om persoonlijk contact te hebben met de musici voor wie hij werkt. Kleur en ritme kenmerkt zijn muzikale taal, evenals een avontuurlijke, open benadering van componeerstijl en -techniek. In een groot deel van zijn oeuvre speelt de combinatie van live gespeelde muziek en elektronisch geluid een belangrijke rol. Zuiver elektronische stukken behoren echter tot de uitzonderingen, mede omdat De Man zich grondig realiseert dat presentatie evenzeer deel uitmaakt van de muzikale uitvoering. In verschillende werken combineert hij muziek met andere kunstdisciplines. "In zekere zin is ieder stuk een reis. Je gaat als componist op weg, zonder helemaal zeker te weten of je wel daar zult aankomen waar je wilt. En aan het eind draait het verhaal zich om, want dan moeten anderen op hun eigen manier retraceren wat jij hebt gedaan."

Roderik de Man (23 mei 1941, Bandung, Indonesië) studeert slagwerk bij Frans van der Kraan, en muziektheorie aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag. Tegelijkertijd volgt hij de compositieklas van Kees van Baaren en werkt hij in de elektronische studio onder leiding van Dick Raaymakers.

De Man is docent theoretische vakken en compositie aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag.

De Man componeert zijn eerste gepubliceerde werk, 'Frenzy' voor klavecimbel, voor zijn echtgenote de klaveciniste Annelie de Man.

De Man behaalt de tweede prijs van de competitie van het Festival de Musique Electroacoustique de Bourges met 'Chordis canam' (1989)

Roderik de Man behaalt met 'Air to Air' (1998) de tweede prijs van de competitie van het Festival de Musique Electroacoustique de Bourges, en een jaar later eveneens de tweede prijs op het internationale compositieconcours Città di Torino 2000.

De Man behaalt de eerste prijs van de competitie Musica Nova in Praag met 'Music, when soft voices die...' (2002)

De Man behaalt de eerste prijs van de competitie van het Festival de Musique Electroacoustique de Bourges met 'Cordes invisibles' (2004).

'Cordes invisibles' (2004), voor piano, cello en tape, is in oktober bekroond met de The Golden Euphonie, als een van de vijf beste composities uit de periode 2005-2009 van het compositieconcours voor elektro-akoestische muziek in Bourges.