Donemus Webwinkel — Meijering, Chiel

Chiel Meijering was born in Amsterdam on June 15, 1954.

Education: He studied composition with Ton de Leeuw, percussion under Jan Labordus and Jan Pustjens and piano at the Amsterdam Conservatory of Music.

Compositions: Meijering has an enormous output of works. He has written over 1000 compositions so far, for almost any instrumentation imaginable. A main focus has been on various small ensemble settings. Many of these pieces are performed regularly in the Netherlands and abroad and were written for renowned chamber music ensembles, such as the Aurelia Saxophone Quartet, the Amsterdam Loeki Stardust Quartet, the Mondriaan String Quartet, the Matangi String Quartet, the Sinfonietta Amsterdam, the Amsterdam Guitar Trio, the Asko|Schönberg Ensemble or German newcomer ensemble Spark.

The overwhelming success of his ‘Alzheimer’ Opera, which was premiered in January 2006 at the Muziekgebouw aan ’t IJ marked his breakthrough with a larger theater audience.

A very strong characteristic of Meijering’s works is a large variety of styles. Without any difficulty, he seems to move between different musical worlds and genres and thus creates a different texture for each of his works. Some of them remind of pop, jazz or world music, others are written in a classical tradition or show avant-garde elements. Meijering is driven by spontaneity. All kinds of emotions and experiences that arise during a day, may directly flow into the composition he is working on. Sometimes he even uses accidents as a method and throws the dice for creating clusters. Meijerings works always have programmatic titles, sometimes funny or provocative or fooling around with toilet or sex humour. Examples include “I Hate Mozart” (for flute, alto saxophone, harp and violin), “I’ve Never Seen a Straight Banana” (for alto saxophone, marimba, piano, harp, and violin) and “When the Cock Crowed His Warning” (for two recorders, viola, cello and piano). This philosophy goes back to the 1970s, when he tried to separate himself from the all to pragmatic and dry practice of most of his colleaugues, naming their pieces “Sonata No. 33” or “Symphonie No. 15”. Now that he has reached the middle of his fifties, Meijering’s titles – as well as his music – are experiencing a shift to the more romantic and poetic side: “NightbeastCry” (for toy piano) or “The house with paper walls” (for viola and harp).

His music shows high artistry and still remains catchy and accessible for a broad audience. This is a very rare combination in the contemporary music scene and has helped Meijering to establish himself not only within the serious music circle, but also and foremost in the international classical music scene. Even Queen Beatrix of the Netherlands outet herself as a huge lover of Meijering’s music, when she ordered one of his compositions for a festive concert on the occasion of her 60th birthday. Without any doubt, Meijering can be described as one of the most popular and famous voices of contemporary Dutch music.

The first performance of his new piece “De Hellevaart van As” (The hellfaire from As) will be performed by the Ereprijs in June 2016.

Chiel Meijering wordt op 15 juni in Amsterdam geboren. Hij studeert compositie bij Ton de Leeuw, instrumentatie bij Geert van Keulen, slagwerk bij Jan Labordus en Jan Pustjens en piano aan het Amsterdams Conservatorium.

Het eerste orkestwerk van Chiel Meijering 'Bedouin-caravan in the desert' (1977) wordt geselecteerd voor de Gaudeamus Muziekweek en uitgevoerd door Het Brabants Orkest. Het Nederlands Balletorkest selecteert bij een concours voor jonge Nederlandse componisten Meijerings 'The end of a specimen', een symfonisch gedicht.

Choreograaf Rudi van Dantzig kiest voor zijn ballet 'Want wij weten niet wat wij doen' drie Meijering-composities: 'The end of a specimen' (1981), het ingetogen en meditatieve 'Bedouin caravan In the desert' (1977) en 'I can't get no satisfaction' (1983), gebaseerd op het gelijknamige nummer van de Rolling Stones.

Meijerings balletmuziek 'Ahnung des Endes' (1985), opgedragen aan Rudi van Dantzig, is geschreven voor de opening van het nieuwe Muziektheater in Amsterdam, maar het werk gaat pas een jaar later in première.

Voor het 100-jarig bestaan van het Concertgebouw schrijft Chiel Meijering 'Gedoogzone' (1988) voor twee piano's. Het werk wordt op 20 januari 1989 uitgevoerd door Wieneke Jordans en Leo van Doeselaar.

De opera St. Louis Blues (1994), op een libretto van Paul Binnerts, maakt een tournee door Nederland in een opvoering door 7 solisten en Orkest de ereprijs. De opera gaat over de lotgevallen van ruim 900 joden, die in 1939 op het schip St. Louis naar Havana varen maar niet werden toegelaten en naar Europa terugkeren. Op 28 augustus wordt in Amsterdam 'How to be an Italian' (1995) voor 12 harpen, vrouwenstem en accordeon uitgevoerd, ter gelegenheid van het European Harp Symposium.

Voor de opening van het voetbalstadion De Arena in Amsterdam arrangeert Chiel Meijering de Queen-hits 'We will rock you' en 'We are the champions' voor het Radio Symfonieorkest en het Groot Omroepkoor.

In Amsterdam wordt op 5 mei (Bevrijdingsdag) op een groot podium in de Amstel vóór theater Carré de 'Hale Bopp-suite' uitgevoerd in aanwezigheid van koningin Beatrix en prins Claus. Op 28 mei gaan in de Ridderzaal te Den Haag 'Free flow' en Now's the time' in première, op tekst van respectievelijk de componist en Fay Lovsky. Soliste is jazz-zangeres Denise Jannah. Deze muziek is geschreven in opdracht van het Ministerie van Binnenlandse Zaken, ter gelegenheid van de Marshallhulp-herdenking en het bezoek van de Amerikaanse president Bill Clinton.

Op de verjaardag van koningin Beatrix speelt het Loeki Stardust Quartet Meijerings 'Sitting ducks'. In november leidt Jurjen Hempel de première van de opera 'Gershwin in Blue', op een libretto van Lodewijk de Boer.

Samen met Karin Bloemen verzorgt Chiel Meijering de muziek tijdens de Nederlandse Filmdagen in Utrecht. Bij het Europese voetbalkampioenschap 2000 zingen Renee Flemming en twee rappers met het Rotterdams Philharmonisch Orkest Meijerings bewerking van 'You'll never walk alone'.

In het tijdschrift Luister (januari) krijgt het Matangi Quartet een 10 voor de cd met Meijerings 'Bats from hell' (2002). Orkater brengt op 20 juni de eerste opvoering van het theatraal concert 'Over de Duivel en de Dood' met o.a. Meijerings compositie 'Kiss of fire', uitgevoerd door het Mondriaan Kwartet. In oktober klinkt op het Outputfestival 'Get it while it's hot' voor elektrische gitaar en strijkkwartet, uitgevoerd door Wiek Hijmans en het Zephyr Kwartet. Frits van der Waa schrijft in de Volkskrant: "Chiel Meijering laat in 'Get it while it is hot' horen dat hij niet vies is van stevig doorgaande riffs in de trant van de Rolling Stones." Op 31 oktober wordt tijdens het eerste European Recorder Performance Festival in het Zuiderbad in Amsterdam 'Hot summer nights In autumn' (1978) voor blokfluitorkest, hobo en klavecimbel uitgevoerd. Tijdens een jubileumconcert t.g.v. het 175-jarig bestaan van Philharmonisch Koor Toonkunst Rotterdam gaat op 7 november in de Cruiseterminal van Rotterdam 'Geschreven in het teken des kruizes' (2003), op tekst van Jules Deelder, in première met het VU-orkest onder leiding van Daan Admiraal.

Chiel Meijering is composer-in-residence tijdens het Internationaal Koor Festival 2005. In het Muziekgebouw aan 't IJ in Amsterdam gaat op 21 september 2006 de opera 'Alzheimer' (2004) in première, op een libretto van verpleeghuisarts/filosoof Bert Keizer.

Opera Styx en Orkest de Volharding brengen in juni de eerste opvoering van het theaterstuk 'Xynix', op een libretto van Imme Dros. De muziek "slaat om de haverklap uit richting pop, rock, jazz of minimal music", aldus de recensent van het Algemeen Dagblad (5 juni 2007). Op 29 september, tijdens het Output Festival, speelt gitarist Jan Akkerman als solist samen met 150 elektrische gitaren 'The wave'.

Op 23 april gaat in Zwolle de opera 'Grenspost Zinnenwald', op een libretto van Marjolein Bierens, in première tijdens het Kameroperafestival 2009. Muziek met 'Balkanklanken, vrolijke liedjes en een paar moeilijke noten', afgewisseld met filmbeelden van Cyrus Frisch.

Tijdens de Amsterdamse Cello Biennale vindt de première plaats van het concert voor 2 cello's en ensemble 'Arco Arena' met Doris Hochscheid en Anssi Karttunen als solisten.