Donemus Webwinkel — Reijngoud, Ilja

Al voor zijn afstuderen aan het Hilversums Conservatorium in 1996 speelt trombonist Ilja Reijngoud (Leiden, 5 juli 1972) in meerdere groepen in verschillende genres. 'Jazz is absoluut favoriet, maar ik heb ook jaren commerciële projecten gedaan en zeven keer in Ahoy' gespeeld', vertelt hij in een interview met De Gelderlander in 2010. 'Ik maakte lange tijd deel uit van de begeleidingsband van Hazes, heb de afgelopen vijftien jaar non-stop op North Sea Jazz gespeeld en grote zalen als het Concertgebouw ken ik als mijn broekzak.' Reijngoud streeft naar een cleane, efficiënte speelwijze, naar het voorbeeld van jazztrombonisten als J.J. Johnson, Urbie Green en Jimmy Cleveland. Zijn stijl van componeren wordt gekenmerkt door helderheid in melodie en structuur. Met leermeester Bart van Lier en klassieke collega's Alexander Verbeek en Brandt Attema staat hij aan de basis van de grootste tromboneopleiding van Europa bij Codarts, Rotterdam. Daarnaast blijft hij een veelgevraagd trombonist; wanneer hij in 2003 met zijn compositie No Substitute een Thelonious Monk Award wint, speelt hij in dertien orkesten.

Ilja Reijngoud groeit op in Oosterbeek en begint op zijn elfde als trombonist bij het jeugdsymfonieorkest in Arnhem. Zijn vader neemt hem mee naar sessies in George Jazz Café, waar hij zich aansluit bij de big band van Guus Tangelder. Na het vwo gaat hij naar het Hilversums Conservatorium. Al tijdens zijn opleiding speelt hij in verschillende pop- en jazzgroepen. In 1994 wint hij het Middelsee Jazztreffen met het Nemesis Quartet. Een grote inspiratiebron voor de Nederlandse band is de vernieuwende New Yorkse improvisatiestijl M-Base. In 1995 treedt Reijngoud op als solist van het Dutch Jazz Orchestra, onder meer in het Amsterdamse Bimhuis. In 1996 studeert hij cum laude af. Hij vestigt zich in Culemborg.

Reijngoud toert door Europa met het sextet van Jasper van 't Hof. Hij studeert in Amerika en ontvangt in 1997 de graad Master of Music van een Amerikaanse commissie. In 1998 sticht hij met Bart van Lier een tromboneafdeling op het Rotterdams Conservatorium, tegenwoordig Codarts. Vanaf die periode leidt hij ook de big band van het conservatorium. Hij maakt deel uit van Nederlandse latin-jazz-ensembles, waaronder Nueva Manteca en French Kiss, met Benjamin Herman.

Op 27 april 2003, zijn trouwdag, ontvangt Reijngoud in Washington D.C. een Thelonious Monk Award voor zijn compositie No Substitute. In 2003 verschijnt het album New Arrival van Reijngouds kwartet, na het drie jaar eerder opgenomen album Memories Of The Future van het Bart van Lier/Ilja Reijngoud Quintet. 'Bart van Lier is Nederlands meest virtuoze jazztrombonist en Ilja Reijngoud is zijn kroonprins', stelt Het Parool vast. Reijngoud speelt in vijf verschillende formaties op North Sea Jazz 2003. In 2005 geeft zijn kwintet concerten met de bands van Tineke Postma en Martijn van Iterson.

In april 2007 neemt Ilja Reijngoud de cd Untamed World op, met een zesmans trombone-ensemble en een ritmesectie. Hij heeft zelf alle composities en arrangementen geschreven. Samen met Bart van Lier neemt hij de trombonesoli voor zijn rekening. Reijngoud componeert ook songs op basis van sonnetten van Shakespeare, die hij in 2007 voor het eerst live vertolkt met zijn favoriete Nederlandse zangeres, Fay Claassen. In 2008 gaat hij met dit project op tournee en in 2009 verschijnt de cd The Shakespeare Project, die de Edison Jazz Vocaal wint. In 2010 speelt Reijngoud in de begeleidingsband van Gino Vannelli. In 2011 maakt hij een cd met zangeres Kim Hoorweg en The Houdini's, een band waar hij al jaren lid van is.