gerelateerde werken
Quatuor No IX : voor strijkkwartet, opus 967, 1999 / Jan van Dijk
Genre:
Kamermuziek
Subgenre:
Strijkkwartet (2 violen, altviool, cello)
Bezetting:
2vl vla vc
Saskia : Concertouverture voor orkest / Bernard Zweers
Genre:
Orkest
Subgenre:
Orkest
Variazioni su una elegia : voor kamerorkest / Antoon Maessen
Genre:
Orkest
Subgenre:
Orkest
Bezetting:
1211 1110 timp perc str(6.4.4.3.1-2.)
Musique pour l'esprit en deuil : for orchestra, (1943) / Rudolf Escher
Genre:
Orkest
Subgenre:
Orkest
Bezetting:
pic 2fl fl(pic) 3ob eh 4cl cl-b 3fg cfg sax-s(sax-a) 4h 4trp 3trb tb timp 6perc 2hp pf str(16.14.12.10.8-10.)
compositie
Elsie : poème symphonique, pour orchestre, oeuvre 1089, 2006 / Jan van Dijk
Overige auteurs:
Dijk, Jan van
(Componist)
Toelichting:
Program note (Dutch): Elsie is de - op een andere dan aan het Nederlands ontleende manier uitgesproken - naam van een mens en van een Hollanda pleziervaartuig. Die naam is: Elsje. - In het verhaal, waarin dit voorkomt (Frederik van Eeden: 'De nachtbruid', 1908), doet een diplomaat verslag van zijn leven, van zijn ziele-roerselen en lotgevallen. De (her)lezing van dit relaas werd aanleiding tot het ontstaan van dit symfonisch gedicht. Klanksymbool voor het in dit boek vorm gekregen verslag van een mens over zichzelf. Zonder de ratio van woorden een tijdvorm door melodie en klankkleuren. - De muziek met als materiaal twaalf genormaliseerde halve tonen, tezamen een octaaf-bereik vullend, bevat in het eerste exposé van deze twaalf tonen enkele cellen. Deze (en andere...) cellen groeien, doen zich in allerlei gedaanten kennen, zijn mede bepalers van de hoedanigheid van de zes episodes, waaruit dit muziekstuk bestaat. - Het klankgedicht Elsie vergt veel agogiek tijdens het laten gebeuren van de geluidstroom.
Tempi zijn aangegeven, maar de 'modifikationen' daarvan zijn onontkoombaar ter competentie van de uitvoerders, van de chef d'orchestre. - De overwegend horizontale schrijfwijze is de overkoepelende factor, de harmonie is de rseultante van dodekafone melodiek met een 'neo-modale' vertikaliteit. Géén functionaliteits-processen, maar topnoten en finalis-punten. Genoeg hierover. - JAN VAN DIJK