componist

Norden, Maarten van

Maarten Hans van Norden was born on November 1, 1955, in Amsterdam. Education: After a year of studying mathematics, Van Norden chose music instead. At the Royal Conservatory in The Hague, ...

gerelateerde werken

Songs to make the dust dance : for mixed choir, violin, bass clarinet and marimba/percussion, 1995 / texts from the Ryojinhisho (XIIth century Japan), Maarten van Norden

Genre: Vocaal
Subgenre: Gemengd koor en instrumenten
Bezetting: GK4 cl-b perc vl

De beweging : for orchestra / Oscar van Dillen

Genre: Orkest
Subgenre: Orkest
Bezetting: 3fl(fl-a/picc) 3ob(eh) 3cl(cl-b) 3fg(cfg) 4h 4tpt 3trb(trb-t/trb-b) tb-b tmp 2perc 2hp cel/pf str

Sinfonia : (1956-'57), per orchestra / Berend Giltay

Genre: Orkest
Subgenre: Orkest
Bezetting: 2222 2000 timp str

Wilhelmus van Nassouwe : rhapsodie voor orkest, 1950 / door Hendrik Andriessen

Genre: Orkest
Subgenre: Orkest
Bezetting: 2222 4331 timp perc hp str

compositie

Epitaaf : (2008) / Maarten van Norden

Toelichting:
[Première: 31 januari 2009 - Concertgebouw, Amsterdam - Radio Kamer Filharmonie o.l.v. Otto Tausk (ZaterdagMatinee)] - Epitaaf is een eerbetoon aan Stravinsky en aan het twaalftoonssysteem. Stravinsky wist in zijn latere werk deze techniek vruchtbaar te verbinden met zijn muzikale intuïtie. Zelf heb ik een vergelijkbare ontwikkeling doorgemaakt. Ik ben begonnen in de free jazz, als saxofonist en componist. Daarin liet ik me leiden door intuïtie en impulsiviteit. Gaandeweg kreeg ik behoefte aan structuur, die ik uiteindelijk vond in de 'pitch class sets', een harmonieleer voor posttonale muziek. Pas toen merkte ik dat zowel intuïtie als regels in de muziek onontbeerlijk zijn. Stravinsky zei ooit: "Sinds ik de twaalftoonstechniek hanteer, voel ik me vrijer in het componeren dan ooit tevoren." Die uitspraak fascineerde me, omdat seriële muziek door velen als rigide wordt beschouwd. Bovendien kende ik Stravinsky vooral als iemand die vanuit het hart volksmuziek en klassieke muziek verbond. In zijn twaalftoonswerken wist hij door een vrij gebruik van de regels zijn toontaal te behouden. In Epitaaf heb ik enkele verborgen schatten uit zijn graf opgediept. Uitgaand van de Chords of Death uit zijn laatste werk Requiem Canticles (1966) verplaats ik me met mijn eigen idioom in zijn geest. Onder meer in zijn gebruik van de rotatietechniek, die een scala aan mogelijkheden biedt om een magische samenhang tussen akkoorden te creëren. Maar ook in de symbolische waarde die hij aan de noten toekende, zoals de f voor de dood. Misschien staat Epitaaf helemaal in het teken van de dood, die voor mij onlosmakelijk verbonden is met de schoonheid van muziek. - Maarten van Norden