gerelateerde werken
In Unison : Concerto for two pianos and orchestra / Joey Roukens
Genre:
Orkest
Subgenre:
Piano en orkest
Bezetting:
2pf-solo picc 2fl 3ob 2cl cl-b 2fg cfg 4h 3tpt 3trb timp 3perc cel str
Cicciolina, part 1 (from "The Girls Collection") : for string quartet / Chiel Meijering
Genre:
Kamermuziek
Subgenre:
Strijkkwartet (2 violen, altviool, cello)
Bezetting:
2vl vla vc
Crumbs : Twelve miniatures for junior string quartet / Rieteke Hölscher
Genre:
Kamermuziek
Subgenre:
Strijkkwartet (2 violen, altviool, cello)
Bezetting:
2vn vla vc
Troisième quatuor à cordes : 1949 / Luctor Ponse
Genre:
Kamermuziek
Subgenre:
Strijkkwartet (2 violen, altviool, cello)
Bezetting:
2vl vla vc
compositie
Visions at Sea : for string quartet / Joey Roukens
Overige auteurs:
Roukens, Joey
(Componist)
Toelichting:
‘Visions at Sea’ is een 17 minuten durend werk voor strijkkwartet dat zich laat beluisteren als een soort gedroomde zeereis: op die reis komt de luisteraar allerlei herinneringen, allerlei ‘visioenen’ tegen van het Nederlandse maritieme verleden - in het bijzonder de Gouden Eeuw, oftewel de tijd van de VOC. Zo zijn in dit stuk flarden, citaten, verwerkt van zeemansliederen die zijn overgeleverd uit de Gouden Eeuw en waarvan bekend is dat deze aan boord van de VOC-schepen werden gezongen. Ook klinken soms echo’s door van andere muziek die een zeeman in die tijd zou kunnen hebben gehoord, zoals de muziek van Sweelinck. Deze citaten klinken in het stuk vaak in een vervreemdend jasje, als vervormde herinneringen die even opkomen uit de mist en er daarna weer in onder gaan.
Het stuk begint kalm en etherisch, als zo’n typisch langzaam veranderende Nederlandse lucht boven een stille zee. Beetje bij beetje wordt het stuk steeds broeïeriger en de zee steeds wilder, om halverwege het werk om te slaan in een bijzonder heftige, woelige zee leidend tot een moment van storm, paniek en schipbreuk. Geleidelijk verdwijnt de hectiek en keert de rust en gedragen muziek van het begin weer terug. Tegen het slot stijgt de muziek tot ‘stratosferische hoogten’: hier had ik een beeld in gedachten, zoals dat werd omschreven in een 17e eeuws maritiem boek, over ‘het volmaakte schip’ waarmee (omgekomen) zeelui hun laatste reis maken, een reis die niet over zee gaat maar door de lucht: het schip stijgt op naar de hemel.