componist

Vries, Klaas de

Een fascinatie voor literatuur loopt als een rode draad door het werk van Klaas de Vries. Teksten van Fernando Pessoa, Gabriel García Márquez, Virginia Woolf en recentelijk David Mitchell ...

gerelateerde werken

Déploration sur la mort de Johan Ockeghem : for ensemble, 1995 / Josquin des Prez, [instr.:] Klaas de Vries

Genre: Orkest
Subgenre: Groot ensemble (12 of meer spelers)
Bezetting: 1021 1000 perc hp vl 2vla 2vc

Four songs : for sheng and orchestra / Guus Janssen, 2008

Genre: Orkest
Subgenre: Mondharmonica en orkest
Bezetting: pic(mouthorg) 2cl cl(sax-t) cl-b 4trp 4trb pf g g-b drums perc str sheng-solo

Killer whales : viola and four double-basses, 1978 / Ronald Kok

Genre: Kamermuziek
Subgenre: Andere combinaties van strijkinstrumenten
Bezetting: vla 4cb

Songbook : voor 4 vrouwenstemmen en jazz combo / [geredigeerd en in partituur gebracht door Gijs van Dijk], Nedly Elstak

Genre: Vocaal
Subgenre: Vocaal ensemble (2-12) en instrument(en)
Bezetting: 4female voices jazz-combo

compositie

Moeilijkheden : blazers, piano, 1977 / Klaas de Vries

Toelichting:
Moeilijkheden werd geschreven voor het orkest 'De Volharding', een collectief bestaande uit zowel klassiek geschoolde musici als uit jazz-musici, dat zich bezighoudt met een alternatieve muziek praktijk. Het laatste behelst onder andere het spelen op straat, in buurthuizen, tijdens demonstraties en dergelijke. Dat dit gevolgen heeft voor het soort muziek, dat tot klinken gebracht wordt, spreekt vanzelf. 'Luid en duidelijk', zo zou je grofweg de muziek van 'De Volharding' kunnen omschrijven. De opzet van Moeilijkheden berust dan ook voor een deel op de spanning tussen dit gegeven en mijn eigen meer naar complexiteit neigende componeren. Een globale omschrijving van de belangrijkste ontwikkeling in het stuk luidt: uit een eenvoudige, unisono gespeelde melodische kern in noten van gelijke duur ontstaat door ritmische en melodische verschuivingen een geleidelijk steeds complexer wordend klankbeeld. Dit proces wordt één keer onderbroken door een koraal-achtig middendeel, contrasterend in dynamiek en samenklank. Het koraal heeft door zijn specifieke vorm en uitvoeringspraktijk (primitief gezegd: allen tegelijk één ritme en één melodie) iets te maken met de muziek en het musiceren van 'De Volharding.' Kort voor het slot bereikt het stuk zijn grootste complexiteit, wanneer drie frasen van ongelijke lengte, verdeeld over drie groepen blazers ten opzichte van elkaar verschuiven. De frasen worden net zo lang herhaald tot zij weer terugkeren in hun uitgangspositie. Dit levert zodanige ritmische complicaties op dat een uitvoering zonder dirigent (zoals bij 'De Volharding') op grote problemen stuit. Het stuk heeft duidelijk twee kanten: het is 'recht voor zijn raap' (opzettelijke primitiviteit) en tegelijk gebaat bij een zo exact mogelijke weergave. - KLAAS DE VRIES