componist

Holt, Simeon ten

Simeon ten Holts oeuvre kan opgevat worden als een queeste naar zijn eigen identiteit, die leidt langs verschillende stijlen en technieken en culmineert in zijn grote werk 'Canto Ostinato' (1979), ...

gerelateerde werken

Canto Ostinato : voor toetsinstrumenten, 1976-79 / Simeon ten Holt

Genre: Kamermuziek
Subgenre: Piano
Bezetting: 4pf

Brutto Gusto : C version : Bb version : Eb version / Eric Vloeimans

Genre: Kamermuziek
Subgenre: Variabele instrumentatie

Conga Cacao : C version : Bb version : Eb version / Ernst Glerum

Genre: Kamermuziek
Subgenre: Variabele instrumentatie

Pasada : C version : Bb version : Eb version / Franky Douglas

Genre: Kamermuziek
Subgenre: Variabele instrumentatie

compositie

Horizon : voor toetsinstrumenten = for keyboard instruments, 1983-'85 / Simeon ten Holt

Toelichting:
Om Horizon in het openbaar uit te voeren is toestemming nodig van Donemus Publishing. Neem contact op via webshop@donemus.nl

De muziek van Horizon kan worden opgevat als een partituur die, samengesteld uit vier partijen, het beste door bijvoorbeeld vier pianisten kan worden uitgevoerd. Het feit dat er tot op heden steeds groepen van vier (of vijf) pianisten waren die zich, behalve voor Canto ostinato en Lemniscaat, ook voor Horizon hebben ingezet, versterkt die indruk. (Daar is op zichzelf niets tegen). Maar wij willen er hier nogmaals op wijzen dat er, desondanks, ook met Horizon sprake is van een muziek die naar haar aard en structuur bepaalde aspecten ter keuze laat, waaronder bijvoorbeeld het aantal spelers en het soort toetsinstrumenten. In plaats van over partijen spreken wij liever over 'lagen', over texturen. Iedere laag heeft voor zich een consequente 'eigen', dubbelzinnige of meerduidige karakteristiek, die binnenshuis de opvatting-zó niet meer bestaansrecht geeft dan de opvatting-zús. Een diversiteit die haar uitdrukking kan vinden in bijvoorbeeld het delen van eenzelfde laag door meerdere spelers. Ook als het stuk door vier pianisten wordt uitgevoerd en men zich aan de gesuggereerde rolverdeling en voorgeschreven noten houdt, blijft er een belangrijke marge aan 'partijonafhankelijke' speelruimte. Het is onder andere de herhalingsprocedure die maakt dat het nemen van zelfstandige beslissingen door de uitvoerenden onvermijdelijk is. Ook Horizon noemen wij 'werk in uitvoering', een open scenario waarin taken onder de spelers naar believen (regie?) kunnen worden verdeeld en afgewisseld. Men dient te beslissen over a) het aantal herhalingen, - b) het combineren van lagen, de al of niet geleidelijke opbouw van elementen (cumulatie), - c) het al of niet onderbreken of hervatten van deelname, - d) het reliëf geven aan functie en - zij het binnen de gegeven stijl - het 'buiten het boekje' gaan, - e) de dynamiek; men zal slechts een enkele keer in de partituur dynamische aanwijzingen aantreffen. Aanbevolen wordt een vorm van zogenaamde registerdynamiek (althans daar waar geen
aanwijzingen staan). Gewaarschuwd moet worden voor 'te luid'. Als men elkaar niet meer kan horen, dan is er muzikaal en sociaal iets niet in de haak. Horizon speelt zich af in het gebied dat ligt tussen de zogenaamde geïmproviseerde en genoteerde muziek. Wij hebben weliswaar te doen met een partituur en voorgeschreven noten, maar dat betekent niet dat de speler alleen iets te doen heeft als er noten staan, of zwijgt als er niets voorgeschreven is. Het zal nogal eens voorkomen, dat er gezwegen wordt als er noten staan, dat er gespeeld moet worden als er geen noten staan. - SIMEON TEN HOLT