gerelateerde werken
Genre:
Vocaal
Subgenre:
Gemengd koor
Bezetting:
GK4
Chronologie II : pour orchestre, 1967 / Ton de Kruyf
Genre:
Orkest
Subgenre:
Orkest
Bezetting:
2232 3220 timp perc hp pf(cel) str
Litanie III : voor orkest / Karel Goeyvaerts
Genre:
Orkest
Subgenre:
Orkest
Poème Métrique : for orchestra / Xander Hunfeld
Genre:
Orkest
Subgenre:
Orkest
Bezetting:
2fl 2ob cl-b 2h 2trp perc cel hp pf str
compositie
Immobile : music for Tutankhamun, for full orchestra / Joop Voorn
Overige auteurs:
Voorn, Joop
(Componist)
Toelichting:
Program note (Dutch): (Première: 2-12-1975 - Het Brabants Orkest). Bespreking van de aangeduide episodes: A. Clusterachtig opgebouwde blokken in blazers-strijkers en in het slagwerk schuiven langs elkaar heen. De lengte van klank en stilte zijn bepaald door een getallenreeks, die op meerdere plaatsen in het stuk een rol speelt: 1 5 9 11 4 3 12 8 6 10 2 7. Het getal 12 is voor beide instrumentale groepen stilte, een stilte die wordt gemarkeerd door enkele harpakkoorden. Op dezelfde wijze wordt de centrale plaats van het totale stuk in principe als stilte gedacht, waarin slechts twee harpen tot klinken komen (episode C). Vervolgens: vanuit eenstemmigheid wordt de zojuist gespeelde samenklank opgebouwd. De inzetafstanden corresponderen met de genoemde getallenreeks. B. Een veel beweeglijker en gedifferentieerder muziek. De getallenreeks, tot een grotere structuur opgebouwd, bepaalt het optreden en de tijdsduur van de instrumentale groepen. Het toonmateriaal is, waar dit wenselijk was, ontleend aan een
twaalftoonsreeks: a b bes c d cis e dis f as fis g. C. Episodes voor twee harpen. De geleding is gebaseerd op de getallenreeks. B'. De afmetingen zijn bepaald door een, ietwat gewijzigde, toepassing van de elementen van het B-gedeelte. In deze aan B ontleende structuur wordt de klank statischer gerealiseerd, meer zoals in A. Aldus is B' enigszins een combinatie van B en A. D. De langere en kortere unisono-tonen zijn een weergave van de naam Toetachamon, ontstaan uit een combinatie van de letters van die naam met de twaalftoonsreeks. Tezamen met deze tonen klinken, soms veranderde, citaten uit eerdere episodes uit het stuk, tezamen met nieuwe ontwikkelingen. Het enerzijds aleatorisch en anderzijds serieel te noemen uitgangspunt leidde tot een determinatie vooraf van veel elementen. Het stuk is verder echter, binnen de gestelde grenzen, in wezen toch 'vrij' gecomponeerd. (...) De technische aanwijzingen in deze toelichting laten de emotionele inhoud van het stuk ongenoemd en, naar ik
hoop, ook onverlet. - JOOP VOORN