componist

Geraedts, Jaap

Jaap Geraedts is muziekrecensent voor de Haagsche Post, het dagblad Het Vaderland en de NRC, docent fluit maar bovenal ziet hij zichzelf als componist. Geraedts schrijft orkestwerken, liederen en vooral ...

gerelateerde werken

Sonatina : for flute and piano, 1953 / Jaap Geraedts

Genre: Kamermuziek
Subgenre: Fluit en toetsinstrument
Bezetting: fl pf

Todesfuge : per basso-solo, coro a 4 voci ed orchestra, 1973 / Wim Dirriwachter

Genre: Vocaal
Subgenre: Gemengd koor en orkest
Bezetting: bas GK4 2232 4220 timp 2perc pf str

L'histoire de l'enfant de Dieu : voor twee solisten, vierstemmig koor en orkest / Hendrik Andriessen

Genre: Vocaal
Subgenre: Gemengd koor en orkest
Bezetting: 2fl 2ob ca 2cl 2fg 4hn 3tpt tb timp bekkens sopr ten GK4 str

Pros Romaious / Jan van Dijk

Genre: Vocaal
Subgenre: Gemengd koor en orkest
Bezetting: recit ten bas GK4 2222 2210 perc str

compositie

De graaf van weet-ik-veel : monstruofonische ballade, voor gemengd koor, sopraan-solo, alt-solo, bas-solo, benevens een solo voor grote mandfles, alias "blaasbol" (Schevenings), alias "Dame-Jeanne", alias "Wicker-bottle", en orkest, (1956) / [tekst:] (A.M.G. Schmidt), Jaap Geraedts

Overige auteurs:
Schmidt, Annie M.G. (tekstdichter/librettist)
Toelichting:
Program note (Dutch): In 1957 vroeg Hans Brandts Buys, de toenmalige dirigent van het Utrechts Studentenkoor en orkest (U.S.K.O.) Jaap Geraedts om een humoristische compositie voor zijn studenten. Deze koos als tekst de nonsensikale ballade van 'De Graaf van Weet-ik-veel' van Annie M. G. Schmidt, waarin verteld wordt van de kasteelheer van Umperadeel die omringd is van adders, slangen, uilen, padden, vam- en andere pieren, en een vurige draak, wier gekrijs en gesis aanleiding geven tot allerlei grappige klankbeelden. Naast het koor en de solo-stemmen gebruikte Geraedts drie fluiten, hobo, twee klarinetten, fagot, twee hoorns, trompet, piano, slagwerk, strijkers, alsmede een mandfles, waaraan (als 'fiasco solo') een mysterieus geluid ontlokt wordt op het moment waarop de draak ten tonele verschijnt. Het aardige van deze 'monstruofonische ballade' is, dat alle humoristische effecten strikt in het muzikale vlak liggen. Er wordt een beetje de draak gestoken met de 'klangliche' vernieuwingen, welke via
elektronische en radiofonische middelen omstreeks 1950 hun intrede deden in de moderne muziek. - JAAP GERAEDTS