gerelateerde werken
Hypothema : for recorders, opus 20, 1969 / Peter Schat
Genre:
Kamermuziek
Subgenre:
Blokfluit; Elektronica met verschillende instrumenten; Blokfluit met multimedia
Bezetting:
rec-t tape
Heu domine : voor koor, soli, strijkorkest en slagwerk, 1990 / Wilfred Reneman
Genre:
Vocaal
Subgenre:
Gemengd koor en orkest
Bezetting:
sopr ten GK4 perc str
Stabat Mater : for mezzo-soprano, choir and orchestra / Fergus Currie
Genre:
Vocaal
Subgenre:
Gemengd koor en orkest
Bezetting:
sopr-solo GK 2fl 2ob 2cl 2fg 4h 2tpt 2trb-t trb-b tb-b hp 4timp 3perc str
Genre:
Vocaal
Subgenre:
Gemengd koor en orkest
Bezetting:
sopr ten bas GK4 1020 3sax 0100 timp perc pf str
compositie
Houdini symphony : opus 25b, for four soloists, mixed choir and orchestra, (1976) / text by Adrian Mitchell, Peter Schat
Overige auteurs:
Mitchell, Adrian
(Tekstdichter/librettist)
Schat, Peter
(Componist)
Bevat:
Adagio molto
Allegro
Lento molto
Andante
Fanfare
Toelichting:
Program note (Dutch): (Nederlandse première: 12 juni 1977 - Concertgebouw Amsterdam - Concertgebouworkest, Nederlands Operakoor o.l.v. Richard Dufallo (Holland Festival) - De Houdini Symfonie bestaat uit vier delen, waarvan de eerste twee in elkaar overgaan. Het zijn samenhangende fragmenten uit de circus-opera over het leven van Ehrich Weiss, alias Harry Houdini, de grote boeienkoning, 'the magicians' magician', die leefde van 1874 tot 1926. Het libretto van deze opera is van Adrian Mitchell, de leidinggevende Engelse dichter wiens naam onverbrekelijk verbonden is aan de grote anti-imperialistische protestbewegingen, die in de zestiger jaren een hoogtepunt bereikten. Evenals de eerder gepubliceerde zelfstandige fragmenten (Mei '75 - A Song of Liberation, voor twee solisten, koor en orkest; I am Houdini - A Ballet to Sing, voor tenor, koor en twee piano's, en The Letter Scene, voor twee solisten en piano) belicht deze symfonie een aspect van het centrale thema van de opera: de mens die zich van zijn
boeien bevrijdt. De symfonie begint met wat in de opera de ouverture tot de vierde acte is, dat deel waarin Houdini rouwt om de dood van zijn moeder en waarin hij strijd levert tegen de krachten van bijgeloof en occultisme. Zijn beslissende slag levert hij aan het eind van deze acte, in de 'Fighting Dance', het tweede deel van de symfonie. Op het hoogtepunt daarvan verschijnt een 'Twaalftoons-Internationale'. Het derde deel bevat de muziek van Houdini's laatste ontsnappings-act, de destijds zeer beroemde 'Water Can Escape', waarin hij zich bevrijdde uit een grote verzegelde melkbus vol water. Aan het eind van deze scene echter sterft Houdini, waarbij hij Bess, zijn vrouw, belooft te zullen proberen vanuit de dood een teken te geven 'If it can be done'. Zelf geloofde hij niet in die mogelijkheid, en de laatste woorden van 'The man who made the impossible possible' zijn dan ook: 'But I don't think it is possible'. Tien jaar lang hebben spiritistische verenigingen over de hele wereld
tevergeefs geprobeerd op de verjaardag van zijn sterfdag (Allerheiligen 1926) contact te krijgen, zoals in de voorlaatste scene van de opera wordt uitgebeeld.
In de laatste scene, die ook de Finale van de symfonie is, verschijnt hij echter opnieuw om samen met zijn vrouw, zijn moeder Cecilia en zijn manager (buiten de eigenlijke handeling van de opera om) in een liefdeslied aan de wereld het verhaal van zijn leven samen te vatten:
There is no heaven but the earth
There is no heaven but the people
waarop het koor antwoordt met:
Let the people of the world
Shake off their chains
en waarmee tenslotte de muziek doorbreekt van het bevrijdingslied uit de derde acte. - PETER SCHAT