gerelateerde werken
Reminiscentie IV : voor strijkorkest, 1986 / Roland Voortman
Genre:
Orkest
Subgenre:
Strijkorkest
Bezetting:
str
Aan de Wannsee : opera, 1986 / libretto Louis Ferron, Geert van Keulen
Genre:
Opera, muziektheater
Subgenre:
Opera
Bezetting:
sopr-m bar cl(cl-b cl-cb) h 2perc synth 2vl vla vc tape
Genre:
Opera, muziektheater
Subgenre:
Opera
Bezetting:
sopr sopr-m bar GK5 1111 0210 2perc 2vl vla vc cb
Genre:
Opera, muziektheater
Subgenre:
Opera
Bezetting:
recit ten bar 2 bas-bar GK4 4sax drumset cb/b-g electronics
compositie
Meraviglia : chamber opera, 1984 / libretto: Christiaan M. van der Eijk, music: Roland Voortman
Overige auteurs:
Eijk, Christiaan M. van der
(Tekstdichter/librettist)
Voortman, Roland
(Componist)
Toelichting:
Een schrijfster verzoekt het publiek om aandacht: zij filosofeert over het vertellen en komt tot de slotsom dat stilte de betekenis van een verhaal het beste tot uiting doet komen. Daarom verkleedt de schrijfster zich als de kleedster van een vroeger zeer bekende operazangeres en 'beleeft' het verhaal dat zich afspeelt in een kleedkamer van een klein provinciaals theater, vlak na de voorstelling. Meraviglia, de operazangeres, klaagt over haar stem die snel achteruit gaat. De kleedster probeert haar te troosten. De zangeres heeft er verdriet van dat haar lievelingsleerling Sebastiano al sinds lange tijd niet naar haar is toegekomen. Zij voelt zich oud, eenzaam en in de steek gelaten. Op dat moment treedt Sebastiano binnen. Hij en de zangeres laten in een duet weten dat ze nog steeds alles voor elkaar voelen. Sebastiano maakt een vergelijking tussen de zangeres en hemzelf met een pelikaan die zichzelf openprikt om het kuiken met haar bloed te voeden. Over en weer zijn de woorden van lof niet van de lucht en de kleedster voorspelt narigheid. In een poging een man van Sabastiano te maken, gaat Meraviglia zo ver dat ze hem in een innige omhelzing bijt, zodat er zelfs bloed vloeit. Sebastiano is onthutst, scheldt zijn lerares uit en verlaat woedend de kleedkamer. Meraviglia zakt bij haar kaptafel ineen. Het verhaal is ten einde en de schrijfster richt zich opnieuw tot het publiek. Meraviglia ontwaakt en herkent in haar de kleedster de schrijfster die haar creëerde. Ze kan moeilijk aanvaarden dat ze slechts in de verbeelding van de schrijfster bestaat en bezingt haar droevig lot. De schrijfster verdedigt zich en verklaart Meraviglia dat zij alleen in haar verhalen kan proberen haar leven draaglijk te maken. Meraviglia en de schrijfster zijn één en dezelfde persoon. In een slotdeel worden zij ook in werkelijkheid herenigd. De schrijfster blijft alleen over en herinnert het publiek eraan dat de stilte de betekenis van het verhaal het beste tot uiting doet komen. - ROLAND VOORTMAN