componist
Willem Boogman was born in 1955 and grew up near the river IJssel (Netherlands). He studied Philosophy at the University of Utrecht for a year (1974-1975). Then he went to ...
gerelateerde werken
Genre:
Kamermuziek
Subgenre:
Gemengd ensemble (2-12 spelers)
Bezetting:
picc / picc elec / picc pf / picc mar
To Brooklyn bridge : for 24 voices and instrumental ensemble, 1987-1988 / Tristan Keuris
Genre:
Vocaal
Subgenre:
Gemengd koor en groot ensemble
Bezetting:
6sopr 6alt 6ten 6bas 4cl 4sax 2pf 2hp 3cb
Genre:
Vocaal
Subgenre:
Gemengd koor en groot ensemble
Bezetting:
GK4 2000 2sax 1330 pf cb
Licht en Donker III : for ensemble, solo voices, mixed choir and organ / Jan Welmers
Genre:
Vocaal
Subgenre:
Gemengd koor en groot ensemble
Bezetting:
GK4 2h 2tpt 2trb trb-b perc org acc str
compositie
La disciplina dei sentimenti : per strumenti, coro doppio e parte parlata, 1981-1989 / libretto di Exsilio~, Willem Boogman
Overige auteurs:
Exsilio
(tekstdichter/librettist)
Toelichting:
Program note (Dutch): (Première: 17-12-1993 - Vredenburg, Utrecht - Charlotte Riedijk, spreekstem - ASKO Ensemble, ASKO Koor o.l.v. Marc Foster). De oorsprong van la disciplina dei sentimenti ligt in de jaren 1980-1983. Ik was toen verbonden aan de Asko Werkplaats: een samenwerkingsverband van instrumentalisten en componisten. Het was mijn leerschool als componist. De binding aan de muziekpraktijk en de weldaad van de speculatie gaven mij in die jaren eindelijk het gereedschap en de vaardigheid waarmee ik componerend vooruit kon. In 1981 werd op mijn verzoek door de dichter Exsilio~ uit fragmenten van zijn onvoltooid gebleven la disciplina dei sentimenti (1979-1980) een nieuwe tekst samengesteld, die diende als uitgangspunt van deze compositie. Meer nog dan aan alle indrukken die ik opdeed in de Asko Werkplaats, heb ik nieuwe muzikale concepten te danken aan deze tekst. In de tekst speelt de kracht om de zaak bij elkaar te houden een rol zonder dat een plot verzonnen wordt. Ook in de muziek speelt iets
dergelijks. Het compositorisch uitgangspunt is geweest dat de muziek steeds voortgaat en niet terugkeert naar een vorig punt of uitkomt op een te verwachten punt. Om deze progressie in muzikale dramatiek te verkrijgen was het nodig te werken met uiterst gedifferentieerde muzikale elementen. Men komt mijns inziens niet toe aan een werkelijke omgang met deze elementen wanneer ze worden ondergebracht in een systeem of methode waar ze vroeg of laat hun muzikale kracht verliezen. Ik wil de elementen vrijer en zelfstandiger laten zijn dan in de dodekafonie of in het serialisme het geval is geweest, en wel dusdanig dat het mogelijk wordt dat elk gemobiliseerd element, op elk moment, de voortgang van de muziek stuurt en draagt.- WILLEM BOOGMAN