componist
Jan Vriend is van meet af aan een muzikale alles-eter die een uitgesproken modernistische benadering combineert met een open oor en oog voor het belang en de noden van een ...
gerelateerde werken
Genre:
Kamermuziek
Subgenre:
Andere combinaties van strijkers en toetsinstrument
Bezetting:
pf vl vla vc cb
Ourobóros : for ensemble / Martyna Kosecka
Genre:
Orkest
Subgenre:
Groot ensemble (12 of meer spelers)
Bezetting:
fl ob cl fg h tpt trb 2vn vla vc cb
Sunday : [for] woodwindquintet [and] 12 strings, 1976 / Walter Hekster
Genre:
Orkest
Subgenre:
Groot ensemble (12 of meer spelers)
Bezetting:
1111 1000 6vl 3vla 2vc cb
Inventions : for brass and percussion / Peter van Onna, 2006
Genre:
Orkest
Subgenre:
Groot ensemble (12 of meer spelers)
Bezetting:
4h 4trp 3trb 2tb 3perc
compositie
Bau : for orchestra, 1970 / Jan Vriend
Toelichting:
Program note (Dutch): [..] Die Pein diese Labyrinths muss ich also auch körperlich überwinden, wenn ich ausgehe, und es ist mir ärgerlich und rührend zugleich, wenn ich mich manchmal in meinem eigenen Gebilde verirre für einen Augenblick und das Werk sich also noch immer anzustrengen scheint, mir, dessen Urteil schon längst feststeht, doch noch seine Existenzberechtigung zu beweisen [..].
Kafka, Der Bau.
Bau volgt Huantan (1968) op de voet en is te beschouwen als een verdere oefening in het leren beheersen van stochastische modellen, dat wil zeggen muziek die uitgaat van de statische besturing van massa's. Het orkest is volledig gediviseerd: alle strijkers werken mee aan de totstandkoming van een textuur van abstracte patronen die overigens een intuïtieve ontwikkeling volgen. De houtblazers en koperblazers vormen ieder weer twee afzonderlijke lagen. Tezamen vormen ze een tapijt van figuren dat gedeeltelijk door coincidentie, gedeeltelijk door zorgvuldig inpassen tot een labyrint van beweging uitgroeit dat is gebaseerd op de gulden snede. (Van twee/derde van de strijkerspartij bestaat een tien meter lang grafisch ontwerp op millimeterpapier).
Bau is in principe "statische muziek" waarin polyfonie tot gelaagdheid is geworden. Evenals in Huantan is de invloed van Xenakis weer onmiskenbaar. De culminatie van de uitgangspunten die dit genre vertegenwoordigt is te vinden in mijn trio Heterostase (1980). Vandaar uit begint weer een nieuwe ontwikkeling die uiteindelijk veel meer de speelse aspecten van het componeren exploreert. - JAN VRIEND