gerelateerde werken
Double Concerto : for piccolo, piano and orchestra / Jan Vriend
Genre:
Onbekend
Bezetting:
picc-solo pf-solo 3fl(picc) 2ob eh 2cl cl-b cl-cb 2fg cfg 4h 3tpt 2trb trb-b tb3perc synth str
Reflexion pastorale : for mandoline ensemble, 1996-1997 / Bernard van Beurden
Genre:
Orkest
Subgenre:
Groot ensemble (12 of meer spelers); Groot ensemble (12 of meer spelers)
Bezetting:
6man 3mand 3g cb
Starling sing : for ensemble, 2005 / Chiel Meijering
Genre:
Orkest
Subgenre:
Groot ensemble (12 of meer spelers)
Bezetting:
1000 3sax 1320 tub-bells pf cb
10-5-6-5(a) : for 2 stringquartets, 1 windquintet & 2 vibraphones / David Porcelijn
Genre:
Orkest
Subgenre:
Groot ensemble (12 of meer spelers)
Bezetting:
1111 1000 2vibr str(4.2.2.0.)
compositie
Bau : for orchestra, 1970 / Jan Vriend
Overige auteurs:
Vriend, Jan
(Componist)
Toelichting:
Program note (Dutch): [..] Die Pein diese Labyrinths muss ich also auch körperlich überwinden, wenn ich ausgehe, und es ist mir ärgerlich und rührend zugleich, wenn ich mich manchmal in meinem eigenen Gebilde verirre für einen Augenblick und das Werk sich also noch immer anzustrengen scheint, mir, dessen Urteil schon längst feststeht, doch noch seine Existenzberechtigung zu beweisen [..].
Kafka, Der Bau.
Bau volgt Huantan (1968) op de voet en is te beschouwen als een verdere oefening in het leren beheersen van stochastische modellen, dat wil zeggen muziek die uitgaat van de statische besturing van massa's. Het orkest is volledig gediviseerd: alle strijkers werken mee aan de totstandkoming van een textuur van abstracte patronen die overigens een intuïtieve ontwikkeling volgen. De houtblazers en koperblazers vormen ieder weer twee afzonderlijke lagen. Tezamen vormen ze een tapijt van figuren dat gedeeltelijk door coincidentie, gedeeltelijk door zorgvuldig inpassen tot een labyrint van beweging uitgroeit dat is gebaseerd op de gulden snede. (Van twee/derde van de strijkerspartij bestaat een tien meter lang grafisch ontwerp op millimeterpapier).
Bau is in principe "statische muziek" waarin polyfonie tot gelaagdheid is geworden. Evenals in Huantan is de invloed van Xenakis weer onmiskenbaar. De culminatie van de uitgangspunten die dit genre vertegenwoordigt is te vinden in mijn trio Heterostase (1980). Vandaar uit begint weer een nieuwe ontwikkeling die uiteindelijk veel meer de speelse aspecten van het componeren exploreert. - JAN VRIEND