Donemus Webwinkel — Porcelijn, David

David Porcelijn is dirigent en componist. Hij is op 7 januari 1947 in Achtkarspelen (Friesland) geboren. Hij studeert fluit aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij Frans Vester en compositie bij Kees van Baaren en Jan van Vlijmen.
Porcelijn richtte samen met Ton Hartsuiker het Ensemble M op. Na het behalen van de Prijs voor Compositie van het Koninklijk Conservatorium gaat hij naar Genève waar hij assistent-dirigent wordt van Michel Tabachnik. Ook was hij dirigent van het Radio Blazers Ensemble.
David Porcelijn was adjunct-directeur en docent hoofdvak orkestdirectie, theorie en uitvoeringspraktijk van de 17e en 18e eeuwse muziek aan het Rotterdams Conservatorium.
Als dirigent was hij het grootste deel van zijn loopbaan actief in het buitenland, met onder andere chef-dirigentschappen bij het Adelaide Symphony Orchestra, het Tasmanian Symphony Orchestra, dirigende bij de Australian Opera in Sydney en chef-dirigent van het Sønderjyllands Symfoniorkester in Denemarken & vele gast-directies.
In Nederland was hij muzikaal directeur en dirigent van het Nederlands Dans Theater. Porcelijn maakte zeer veel cd-opnamen van vooral Nederlandse componisten, zoals Rӧntgen, van Gilse, Hendrik Andriessen & Badings en veel hedendaagse muziek.
In 1992 werd hij uitgeroepen tot The Best Opera Conductor tijdens de Biënnale in München. In 1994 won hij een ABC Classic FM Australian Recording of the Year Award voor een opname van Messiaen's 'Éclairs sur l'Au-délà' met het Sydney Symphony Orchestra.
Met zijn 'Symfonisch Requiem’ uit 1986 voor orkest, opgedragen aan Mozart, Berlioz, Brahms, Verdi en Britten, breekt hij met zijn eerdere composities in de stijl van het serialisme en noemt het zijn opus 1.
De Volkskrant schreef: "Porcelijns nieuwe stijl kenmerkt zich vooral door het afwisselen van tonale melodiefragmenten met massieve orkestrale uitbarstingen. Tegenover fraai geïnstrumenteerde passages staan minder geslaagde pogingen tot een soort Klangfarbenmelodie, en naast diffuse akkoordblokken zijn er veel drieklanken in verwerkt, want dat mag immers weer. Hoera.”
Daarna componeerde hij nog in 1985/86 zijn laatste werk: Sinfonia concertante “The Seven" for Viola solo, Double bass solo, String Quintet and Large Orchestra opus. 2.