Donemus Webwinkel — Verbrugge, Marianne

Marianne Verbrugge werd op 27 december 1962 geboren te Den Helder.

Opleiding
Zij studeerde hedendaags-klassieke compositieleer aan het Utrechts Conservatorium bij Henk Alkema, Ed de Boer en Jeffrey Wilson (Engeland). In 1990 studeerde zij in het kader van een Studentenuitwisselingsprogramma aan de City of London University, Department of Music, bij o.a. Simon Emmerson en Eric Clarc (muziekpsychologie, modernisme, nieuwe muziektalen en orkestratie). Eerder studeerde zij Muziektechnologie aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht, aan de faculteit voor Kunst, Media en Technologie. Tijdens haar opleiding vervolgde zij haar klassieke pianostudie bij Kees van Houten en Henk Ekkel, en klassieke zanglessen bij onder andere de Canadese sopraan Janice Jackson en Paul Hameleers. Marianne Verbrugge behaalde het diploma voor compositie in 1996, met een ‘eigen werk’-concert in Theater Kikker in Utrecht. Op het programma stonden onder andere werken voor dwarsfluitsextet, Duits- en Engelstalige liederen voor zang en piano, een hedendaags werk voor soloblokfluit en een elektronisch werk met daarbij een performance van een T’ai Chi-groep. Na haar eindexamen deed zij in deeltijd een tweejarige vervolgopleiding Methodiek Zang en Algemene Didactiek/Pedagogiek aan de Hoge School Schumann Akademie voor Muziekvakonderwijs.

Activiteiten
Van jongs af aan bespeelt zij verschillende instrumenten, aanvankelijk vooral piano; later legde zij zich meer toe op het zingen. Naast het spelen van klassieke muziek hebben improvisatie, jazz, pop en experimentele (elektro-akoestische) muziek intensief centraal gestaan in haar muzikale activiteiten. Vanuit die brede interesse schreef zij naast hedendaags klassieke composities en arrangementen o.a. ook voor amateur-theaterproducties, filmmuziek met MIDI-middelen, pop- en jazzbandjes, lied- en songteksten voor haar eigen singer/songwriter repertoire. Marianne Verbrugge is actief als persoonlijke zang- en stemcoach, muziekdocent en treedt incidenteel op met gelegenheidsformaties in verschillende genres. Op organisatorisch vlak heeft zij werkzaamheden verricht als bestuurslid van het UCC (Utrechts Componisten Collectief) en als voorselectiecommissielid van de tweejaarlijkse werkgroep ‘SJU Compositie Wedstrijd voor amateurs en beginnende componisten’ van Stichting Jazzpodium Utrecht. In februari 2001 nam zij deel aan het Nederlands Jazz Vocalisten Concours, waar zij een finaleplaats behaalde. Zij kreeg een eervolle vermelding voor de liedjes en teksten van eigen hand en werd in een recensie in de Volkskrant vermeld om haar originaliteit. Zij zong in 2002 met Trio Pavlov (Oene van Geel, winnaar Dutch Jazz Competion 2002, Albert van Veenendaal, Hans Hasebos) en vocalisten Sylvia de Hartog en Vera van de Poel, in de muziek- en beeldende kunstproductie Hemelhuizen, een samenwerkingsverband met de beeldend kunstenaars Marijke Nielen, Elselien van der Graaf, Monique Besten en tekstschrijver Kees Adolfsen. In de loop der jaren heeft zij een flink aantal teksten en liedjes geschreven. Hiervan gebruikte het duo Manon Ros, winnares Concours de la Chanson Française 1997, en Bart Wolvekamp enkele teksten voor hun debuut-cd In het gras (maart 2000). In 2002 stond Marianne Verbrugge zelf voor het eerst op het podium als singer/songwriter met haar eigen liedjes en pianobegeleiding. Vervolgens liet zij haar eigen songs vaker aan publiek horen en won het jaar daarop Het Geheim van Utrecht 2003.

Composities
Een greep uit haar eigentijdse werken: in opdracht voor YO! International Youth Opera Festival, schreef zij begin 2004 één van dertig mini-opera’s voor de Culturele Zondag op 2 mei 2004 in Utrecht. De opdracht was een opera te schrijven van maximaal drie minuten, voor maximaal twee zangers en een musicus. Het Nederlandstalige libretto werd geschreven door een meisje uit groep 7/8, Nina van der Berg, en heeft de titel Zeur Niet! gekregen. Voor blokfluitiste Marjoleine Sloos schreef zij in opdracht een hedendaags solostuk voor de Suite Muziekweek 1993 in de IJsbreker in Amsterdam. De Concertzender maakte in 1998 opnamen in het Utrechtse Theater Kikker en zond de compositie uit in het kader van een interview door Marian van Dijk. Kleur Bekennen werd in de jaren ’90 regelmatig in concerten uitgevoerd door Marjoleine Sloos. Eternal Journey is een compositie voor vrouwenstemmen. Het zesstemmige stuk werd zowel in close harmony bezetting als met klassiek vrouwenkoor uitgevoerd. Capella Occento zong het werk in januari 2000 in de Utrechtse Leeuwenberghkerk in een UCC-concert en het werd vervolgens in maart door de KRO uitgezonden op Radio 4. In november 2003 werd het werk driemaal uitgevoerd in het programma van kamerkoor Mnemosyne, o.l.v. Caroline Westgeest, waarvan een opname door KRO Radio 4 werd uitgezonden in februari 2004. De Septetten voor Blazers ontstonden als studieopdracht tijdens haar compositieopleiding en werden in een nieuw jasje gestoken voor het ensembleproject 4X Modern, onder leiding van Harry Sparnaay, met uitvoeringen in onder andere De Rode Hoed, Amsterdam 1997. De Septetten voor Blazers kregen begin 2000 hun uiteindelijke vorm en inhoud, toen ze als instrumentaal intermezzo door het Ardito Ensemble in het programma van het Hollands Vocaal Ensemble werden uitgevoerd. In samenwerking met Peter Bakker maakte zij in opdracht voor de Londense theaterontwerpster Claire Todd een quadrafonische sound scape bij Liminal, een modern theaterperformance met teksten van onder andere Samuel Beckett. Voor de totstandkoming van het klankmateriaal en bewerking van gesproken tekst maakten de componisten gebruik van uitgebreide computertoepassingen.Marianne Verbrugge heeft een brede muzikale belangstelling en laat zich niet makkelijk in hokjes plaatsen. Naast klassieke muziek, songs en wereldmuziek heeft zij een voorliefde voor jazz en improvisatie. In de afgelopen jaren maakte zij regelmatig deel uit van projecten waarin vrije improvisatie een belangrijke rol speelt. Ook liet zij vocaal en instrumentaal van zich horen op vrije sessies, op onder andere het SJU-Jazzpodium, en schuwt vooral het onderlinge experiment niet. In mei 1999 maakte de Utrechtse bassist Tjitze Vogel rond haar een programma met originele liedjes en teksten van Charles Mingus. In dezelfde periode richtte de Canadees Alan Laurillard (winnaar Boy Edgarprijs) de BeatSharks op, een jazzdance-tentet met veel ruimte voor improvisatie, met onder andere latin-jazz-fluitist Marc Alban Lotz, funkrapper en lead vocalist Alex Siegers en Marianne Verbrugge als lead vocalist en trombonist.

Marianne Verbrugge
(2004)