componist

Janssen, Guus

Guus Janssen is een Nederlands componist en pianist die in zijn werk verschillende muzikale werelden bijeenbrengt: die van de klassieke muziek en van de jazzmuziek, van het componeren en van ...

gerelateerde werken

24 capriccio's voor viool solo

Genre: Kamermuziek
Subgenre: Viool
Bezetting: vl

String Quartet Nº 3 : In one movement / Leo Samama

Genre: Kamermuziek
Subgenre: Strijkkwartet (2 violen, altviool, cello)
Bezetting: 2vn vla vc

String Quartet / Julia Tsenova

Genre: Kamermuziek
Subgenre: Strijkkwartet (2 violen, altviool, cello)
Bezetting: 2vl vla vc

Other Echoes : for string octet / Sarah Neutkens

Genre: Kamermuziek
Subgenre: Strijkkwartet (2 violen, altviool, cello)
Bezetting: 2vn vla vc db / 2n 4vla vc db / 4vn 2vla vc db / 4vn vla vc db

compositie

Streepjes : 2nd string quartet, 1981 / Guus Janssen

Toelichting:
Program note (Dutch): Ik wilde een nieuw strijkinstrument ontwerpen, dat alleen natuurlijke flageoletten zou produceren. Daartoe ontstemde ik bij elk van de vier strijkers, die samen het klassieke strijkkwartet vormen, één snaar zodanig dat ik, uitgaande van vier boventonen per snaar, een chromatische toonladder kon realiseren met ongeveer de omvang als die van een hobo plus een aantal tonen erboven en eronder. Dit alles was ontstaan uit mijn weerzin om aan de bestaande strijkkwartetliteratuur nog een 'klassiek' strijkkwartet te moeten toevoegen. Het enige wat ik nog kon ondernemen was grensgebieden, zoals natuurlijke flageoletten, te onderzoeken. Met behulp van bovenstaand materiaal startte ik het componeren. Allengs ontstond de behoefte om terwille van de duidelijkheid, naast non-vibrato flageoletten, ook molto-vibrato ordinariotonen als contrast in te voeren. Zo ontstond 'Streepjes'. Het stuk is gebaseerd op een 'atonale' notenreeks, die de hele omvang van het nieuwe boventoneninstrument bestrijkt.
Deze reeks wordt op zeer veel manieren, steeds met andere, vaak zuiver tonale uitweidingen gebruikt. Er is een basistempo en een (voornamelijk pizzicato gespeeld) tegentempo. Akkoorden ontstaan door het blijven liggen van eerder gespeelde tonen. Deze akkoorden worden ook ordinario, molto-vibrato gespeeld en vormen de belangrijkste aanleiding voor het tweede gedeelte (niet het tweede deel) van het stuk. In het derde gedeelte, dat men bijna een reprise zou kunnen noemen, treden de hoogste flageoletten in viool I en II voor het eerst op. Zij leiden tevens het slot in van het stuk. - GUUS JANSSEN