gerelateerde werken
Battle of the saxes II : for saxophone quartet, 1990/1995 / Maarten van Norden
Genre:
Kamermuziek
Subgenre:
Saxofoon
Bezetting:
4sax
Chorai revisited : for orchestra / Joep Straesser
Genre:
Orkest
Subgenre:
Orkest
Bezetting:
4242 2sax 2220 4perc hp pf str
Pinnekes-water : voorspel voor symf. orkest, X. 1949, op. 39 / Ary Verhaar
Genre:
Orkest
Subgenre:
Orkest
Bezetting:
3342 4331 timp perc cel str
Skriabinade (Hommage à Skriabin) : symfonische suite voor orkest / Jan Masséus
Genre:
Orkest
Subgenre:
Orkest
Bezetting:
3333 4221 timp 2-3perc cel str
compositie
Epitaaf : (2008) / Maarten van Norden
Overige auteurs:
Norden, Maarten van
(Componist)
Toelichting:
[Première: 31 januari 2009 - Concertgebouw, Amsterdam - Radio Kamer Filharmonie o.l.v. Otto Tausk (ZaterdagMatinee)] - Epitaaf is een eerbetoon aan Stravinsky en aan het twaalftoonssysteem. Stravinsky wist in zijn latere werk deze techniek vruchtbaar te verbinden met zijn muzikale intuïtie. Zelf heb ik een vergelijkbare ontwikkeling doorgemaakt. Ik ben begonnen in de free jazz, als saxofonist en componist. Daarin liet ik me leiden door intuïtie en impulsiviteit. Gaandeweg kreeg ik behoefte aan structuur, die ik uiteindelijk vond in de 'pitch class sets', een harmonieleer voor posttonale muziek. Pas toen merkte ik dat zowel intuïtie als regels in de muziek onontbeerlijk zijn. Stravinsky zei ooit: "Sinds ik de twaalftoonstechniek hanteer, voel ik me vrijer in het componeren dan ooit tevoren." Die uitspraak fascineerde me, omdat seriële muziek door velen als rigide wordt beschouwd. Bovendien kende ik Stravinsky vooral als iemand die vanuit het hart volksmuziek en klassieke muziek verbond. In zijn twaalftoonswerken wist hij door een vrij gebruik van de regels zijn toontaal te behouden. In Epitaaf heb ik enkele verborgen schatten uit zijn graf opgediept. Uitgaand van de Chords of Death uit zijn laatste werk Requiem Canticles (1966) verplaats ik me met mijn eigen idioom in zijn geest. Onder meer in zijn gebruik van de rotatietechniek, die een scala aan mogelijkheden biedt om een magische samenhang tussen akkoorden te creëren. Maar ook in de symbolische waarde die hij aan de noten toekende, zoals de f voor de dood. Misschien staat Epitaaf helemaal in het teken van de dood, die voor mij onlosmakelijk verbonden is met de schoonheid van muziek. - Maarten van Norden