componist
Kees Arntzen is geboren op 5 september 1957 in Amsterdam.
Opleidingen en doelstellingen
Na zijn studie schoolmuziek en gitaar aan het Amsterdams Conservatorium studeerde hij in de jaren tachtig drie jaar theorie ...
gerelateerde werken
Genre:
Vocaal
Subgenre:
Zangstem en instrument(en)
Bezetting:
7zang perc / GK
Sextett : voor 2 violen, alto, cello, bas en piano / Hans Lachman
Genre:
Kamermuziek
Subgenre:
Gemengd ensemble (2-12 spelers)
Bezetting:
2vl vla vc cb pf
Thoughts of a madman : for ensemble / Chiel Meijering
Genre:
Kamermuziek
Subgenre:
Gemengd ensemble (2-12 spelers)
Bezetting:
fl1 fl2 fg pf vl
Axis (Sandman) : for percussion and string quintet / Lewis Nielson
Genre:
Kamermuziek
Subgenre:
Gemengd ensemble (2-12 spelers)
Bezetting:
perc 2vn vla 2vc
compositie
Habibi cum figuris : Rondo for ensemble / Kees Arntzen
Toelichting:
‘Habibi cum figuris’ is een geïnstrumenteerde versie van het eerder geschreven gelijknamige stuk voor clavecymbel. Het werk herbergt een aantal compositorische bijzonderheden: zo is het stuk geconstrueerd rond een oriëntaals klinkende ‘zigeuner’- toonladder die zich van begin tot eind slingerend in secundes door de hele compositie beweegt, zonder één moment een enkele noot over te slaan. Eigenlijk net als een tekening waarbij de pen geen moment het papier verlaat: heel de afbeelding bestaat uit één lange lijn, zonder onderbrekingen. In de clavecymbel-compositie gaat dit helemaal op, in de ensemble-versie ook, maar hier en daar met een octaafsprong tussen de noten.
Verder maakt de compositie uitbundig gebruik van zogenaamde ‘soggeti cavati’ - namen van personen verborgen in noten. Sinds Josquin Des Prez rond 1500 de naam van zijn opdrachtgever en broodheer Hertog Ercole van Ferrara wist binnen te smokkelen in zijn mis ‘Hercules Dux Ferrariae’ - een staaltje van weldoordachte vleierij - werd het een populair gegeven onder componisten de eigen naam of die van een geliefde in hun composities binnen te smokkelen.
De vier tonen die in het Duitse notenstelsel de naam ‘BACH’ vormen en de ‘ABEGG- variaties’ van Schumann vormen hiervan markante voorbeelden. Maar ook Johannes Brahms, Alban Berg en de Rus Dmitri Sjostakovitsj hadden er een handje van namen van geliefden of anders wel hun eigen naam in composities te verstoppen.
Kees Arntzen, december 2019