componist
Jo van den Booren heeft in zijn lange carrière een oeuvre van overwegend instrumentale werken geschreven, waarin vooral voor blaasinstrumenten veel ruimte is gelaten. Hij is lange tijd eerste trompettist ...
gerelateerde werken
Dubbelconcert in Re : for violin, violoncello and orchestra, opus 110, 1998 / Jo van den Booren
Genre:
Orkest
Subgenre:
Twee of meer verschillende solo-instrumenten en orkest
Bezetting:
3333 2231 perc str vl-vc-solo
Tornado : for orchestra / Patrick van Deurzen
Genre:
Orkest
Subgenre:
Orkest
Bezetting:
2ob 2h str
Gazoopie! : for symphony orchestra, 2002 / Chiel Meijering
Genre:
Orkest
Subgenre:
Orkest
Bezetting:
3333 4330 perc drums el.g-b pf(MIDI) str
Fanfare 1429 de Jeanne d'Arc : voor symfonieorkest met obligaattrompetten, (1944) / Henk Badings
Genre:
Orkest
Subgenre:
Orkest
Bezetting:
3333 4431 timp 2perc hp str
compositie
Souvenir : pour grand orchestre, 1979 / Jo van den Booren
Toelichting:
Program note (Dutch): (Première: 24-9-1979 - Het Brabants Orkest). De compositie is een geschenk aan Hein Jordans voor zijn 65e verjaardag en bedoeld als een muzikale hulde tijdens zijn afscheidsconcert. De datum 24-9-1979 is bepalend voor het tonenmateriaal, horizontaal en meestal verticaal. De cijfers heb ik vertaald in intervallen, ervan uitgaande dat het cijfer 1 een kleine seconde is. Aan het begin en in het midden van het werk is een samenklank gefixeerd, gebaseerd op de geboortedatum van Hein Jordans, 24-9-1914. In het verloop van het stuk nemen de instrumentalisten in groepsverband als volgt afscheid van Hein Jordans als hun vaste dirigent:
(Tutti) - fluiten - hobo's - klarinetten - fagotten - (tutti) - hoorns - celli en contrabassen - trompetten - trombones en tuba - (tutti) - pauken, slagwerk, harp en celesta - strijkers - (tutti) - strijkers - fluit en marimba. Bij verrassing hoort men flarden van het lied 'Lang zal hij leven', zoals Hein Jordans dat ook in al die jaren tijdens de repetities, bij verjaardagen van collega's, vaak als aangenaam storend, heeft moeten ondergaan. Door het gehele werk heen komt men een begeleidend ostinato figuur tegen. Met dit gegeven, dat vaak door de marimba wordt gespeeld, heb ik waarschijnlijk in mijn onderbewustzijn de dirigent gesymboliseerd. En zo eindigt de compositie ook, het begeleidend figuurtje, hardnekkig gecontinueerd door fluit en marimba, niet een echt slot in de klassieke zin, maar een weg open latend voor een positieve voortzetting van leven en carrière. - JO VAN DEN BOOREN