gerelateerde werken

Symphonie no. 4 : Les victoires, 1940-1941 / Matthijs Vermeulen

Genre: Orkest
Subgenre: Orkest
Bezetting: 2fl 2fl(pic) 3ob 3h ob-bar 5cl 3fg cfg 2sax 4h 4trp 3trb tb 2timp 4perc str

Variazioni sinfoniche : = (Symfonische variaties voor jeugdorkest), per orchestra, (1969) / Berend Giltay

Genre: Orkest
Subgenre: Orkest
Bezetting: 2221 3200 timp perc pf4h str

Angel : Version for symphony orchestra / Maxim Shalygin

Genre: Orkest
Subgenre: Orkest
Bezetting: 2fl 2ob 2cl 2fg 2h 2tpt 2trb tb str

Noah : Symphonic poem for chamber orchestra / Christian Blaha

Genre: Orkest
Subgenre: Orkest
Bezetting: 2fl 2ob 2cl 2fg 2h tpt timp perc str

compositie

Symphonie no. 6 : Les minutes heureuses, sur la-do-re, en trois mouvements qui se succèdent sans interruption, 1956-1958 / Matthijs Vermeulen

Overige auteurs:
Vermeulen, Matthijs (Componist)
Toelichting:
Program note (Dutch): [Première: 25 november 1959 - Utrechts Stedelijk Orkest o.l.v. Paul Hupperts] - De ondertitel van de Symphonie is de helft van een regel uit Le balcon, een der meest volmaakte gedichten van Baudelaire. Hij luidt in zijn geheel: "Je sais l'art d'évoquer les minutes heureuses". Gedurende de ganse compositie heeft dit vers de kleur van mijn denken bepaald. Het gegeven la, do, re, dat fungeert als grondslag en constructief middelpunt van het architecturale plan, is mij gesuggereerd door een goedgunstige fee. De drie gekozen noten duiden niet enkel drie tonen aan en verscheidene muzikale verhoudingen, maar zij behelzen tevens een toespeling op alles wat in de fysische en metafysische verschijnselen tussen welke wij leven, onze bewondering, verering, adoratie verdient. La, do, re is l'adoré, het aangebedene, de aangebedene in elke gedaante. De muziek van de 6de Symphonie is dus, gelijk mijn vorige symfonieën trouwens, uitsluitend positief gericht. Zij heeft hetzelfde doel dat alle
kunstenaars van alle voorgaande eeuwen zich stelden: het geheime vuur te wekken en aan te wakkeren, 'le feu sacré' (de goddelijke vonk), die in ieder mens aanwezig is, min of meer onder de omstandigheden gevangen zit en naar bevrijding hunkert. Ik ben mij in de loop der jaren langzamerhand bewust geworden dat dit tweevoudig doelen op het positieve en op het sacrale lijnrecht indruist tegen de hoofdstromingen in de kunst van de laatste veertig jaren, maar ik werd mij tevens bewust, dat ik, aldus doelend, een zeer oude traditie voortzet, welke ik mag beschouwen als onsterfelijk. Uit deze gezichtshoek beoordeeld is de muziek der 6de Symphonie het tegendeel van modern. Louter technisch bezien is zij een logisch vervolg op de belangrijkste verworvenheden welke een halve eeuw geleden de grote meesters als erfenis nalieten voor de toekomstige tijden. En het bewijs te leveren dat de koninklijke weg der oude traditie waarop zij welberaden voortgingen, nog tot aan de verste horizonten vruchtbaar
open ligt, is steeds mijn eigenlijke drijfveer geweest. De overdrachtelijke zin welke het gegeven la, do, re had gekregen, bracht mee dat de innerlijke beweging van deze symfonie zich moest ontwikkelen als een gestadige opstijging, die grafisch het eenvoudigst zou kunnen worden aangeduid door het teken crescendo. - MATTHIJS VERMEULEN