componist

Vermeulen, Matthijs

Matthijs Vermeulen componeert zeven symfonieën, kamermuziek en liederen. Voor de uitgave van 'Les oeuvres complètes de J.B. Lully', onder redactie van Henry Prunières, bewerkt hij diens opera 'Cadmus et Hermione'.

gerelateerde werken

Symphonie no. 2 : Prélude à la nouvelle journée, 1919-1920 / Matthijs Vermeulen

Genre: Orkest
Subgenre: Orkest
Bezetting: 4fl(pic) 2ob 2ob(eh) 5cl cl-b 3fg cfg 4h 2trp-p 4trp 3trb-t tb timp 4perc xyl 2hp str

Schemselnihar : for orchestra, 1929 / [ed.: Odilia Vermeulen and Ton Braas], Leo Smit

Genre: Orkest
Subgenre: Orkest
Bezetting: 4343 4331 timp perc cel 2hp str

Symphony No 5 : 'Umbrae futurae', for orchestra, 2005-7 / Hans Kox

Genre: Orkest
Subgenre: Orkest
Bezetting: pic 2fl(fl-a) 2ob eh 2cl 2fg cfg 4h 3trp 3trb tb 4perc str

Tweede suite Baron Hop / Alexander Voormolen

Genre: Orkest
Subgenre: Orkest
Bezetting: 2fl 2ob 2cl 2fg 2h 2trp timp str

compositie

Symphonie no. 7 : Dithyrambes pour les temps à venir, 1963-1965 / Matthijs Vermeulen

Toelichting:
Program note (Dutch): [Première: 2 april 1967 - Scheveningen - Concertgebouworkest o.l.v. Bernard Haitink] - Onder 'dithyrambe' versta ik niet de litteraire term van de oude Grieken, doch in de ruimste zin elke vreugdezang van allerlei vorm en intonatie, in het profane, sacrale, lyrische, frenetische, woeste, zachte, enthousiaste, en in iedere gradatie daarvan, zelfs de speelse. [...] De plaats van handeling van de 7de Symphonie is een traditioneel podium, dat de hoorder zich naar believen kan verbeelden als een antiek openluchttheater, een spectaculair historisch plein met een goede akoestiek, waar verscheidene muzieken zich bij elkander voegen voor de viering van een feest. Zo zou het inderdaad kunnen gebeuren. Voortdurend treedt uit het orkest een groep instrumenten naar voren, speelt zijn rol, die zeer verschillende afmetingen kan hebben, gaat weer terug en wordt opgevolgd door een andere; soms contrasterend, soms elkaar aanvullend, soms opjagend, soms temperend, altijd naar gelang van de
psychologie der omstandigheden, die zeer dikwijls wisselt, maar zich vanaf de aanvang laat karakteriseren als een streven van de eenheid naar de veelheid, naar de algemeenheid, welke zich voltrekt bij het slot. De 7de Symphonie telt ongeveer veertig van zulke episoden, degene die zich slechts onderscheiden door een nuance niet meegerekend. De basis van de opbouw der 7de Symphonie, evenals van mijn voorafgaande werken, is de 'cantus firmus'. Op papier genoteerd lijkt die melodische lijn een immense solo, zich bewegend in alle liggingen, van de hoogste tot de laagste, en zij dient mij als architectonisch plan. - MATTHIJS VERMEULEN