gerelateerde werken
Arcadia 1689 : for large mixed choir a cappella / Klas Torstensson
Genre:
Vocaal
Subgenre:
Gemengd koor
Bezetting:
GK4
Aphorisms : 4 short pieces for chamber orchestra / Steven Hoogenberk
Genre:
Orkest
Subgenre:
Groot ensemble (12 of meer spelers)
Bezetting:
fl ob cal sax-a fg h tpt trb 2vn vla vc db
Paperclip music : for ensemble, 1995 / Bart de Kemp
Genre:
Orkest
Subgenre:
Groot ensemble (12 of meer spelers)
Bezetting:
1111 sax-a 1110 tom(mar) pf 2vl vla vc cb
Fast : ensemble, 2004 / Maarten Altena
Genre:
Orkest
Subgenre:
Groot ensemble (12 of meer spelers)
Bezetting:
1111 1110 mar hp pf 2vl vla vc cb
compositie
Järn : 1982, revised version 1987, winds-piano-double bass / Klas Torstensson
Overige auteurs:
Torstensson, Klas
(Componist)
Toelichting:
Program note (Dutch): Toen Järn (Zweeds voor 'ijzer') bij het 10-jarig jubileum van Orkest De Volharding in 1982 voor het eerst zou worden uitgevoerd, werd na enige aarzelingen besloten het stuk door de componist te laten dirigeren; voor De Volharding een nogal radicale stap. Gelukkig herhaalt de geschiedenis zich maar zelden: zo bleek bijvoorbeeld mijn Spåra voor Hoketus (1984) - waarbij óók een dirigent nodig was - het laatste stuk te zijn dat door dit ensemble op het repertoire werd genomen. Hoketus besloot kort hierna zichzelf op te heffen. Het stuk werd een sluitstuk: "tot hier maar niet verder...". Bij Orkest De Volharding heeft het anders uitgepakt: al stond Järn in het begin op nogal gespannen voet met de rest van het repertoire, na tien jaar is te horen dat de muziek inmiddels hún muziek is geworden. Dit is te merken aan de vrijheid in interpretatie en vooral in het door het stuk 'uitgelokte' zeer directe en lichamelijke spel. Järn gaat in wezen over arbeidsverdeling: in het eerste deel worden
de kollektieve aktiviteiten op gang gebracht door een kleine groep, in het tweede deel wordt een kontinue en organiese muziek geproduceerd door steeds wisselende groepen, terwijl het derde deel gedomineerd wordt door één uniforme en agressieve muzikale laag. - KLAS TORSTENSSON