componist
Joep Straesser geldt als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de generatie die rond 1960 het beeld van de nieuwe muziek in Nederland hielp bepalen. De grote lijn in de ...
gerelateerde werken
Genre:
Kamermuziek
Subgenre:
Piano
Bezetting:
pf
Groundwork : for brass quintet, 1993, revision 1996 / Paul Termos
Genre:
Kamermuziek
Subgenre:
Koperkwintet
Bezetting:
h 2trp trb tb
A love dance : brass quintet, 1977 / Koos Terpstra
Genre:
Kamermuziek
Subgenre:
Koperkwintet
Bezetting:
h 2trp trb tb
Quintetto : fiati d'ottone, 1975 / Andries de Braal
Genre:
Kamermuziek
Subgenre:
Koperkwintet
Bezetting:
h 2trp trb tb
compositie
Quintuplum : for brass quintet, 1988 / Joep Straesser
Bevat:
Vivace
Allegretto
Adagio
Tempo I, allegro-Tempo II, andante
Moderato
Toelichting:
Program note (Dutch): Quintuplum voor koperkwintet is een vijfdelig werk met een symfonische karakteristiek, hoewel niet in de gebruikelijke zin van het woord.
Het afwijkende aspect t.a.v. dit symfonische karakter zit hem in het feit dat het basismateriaal van het werk wel in het eerste deel wordt geëxposeerd maar pas in de volgende delen wordt verwerkt. Daarnaast heeft ieder (volgend) deel een heel eigen karakter, zodat de elementen van deel 1 die in een volgend deel terugkeren zich a.h.w. in een "vreemde" omgeving waar moeten maken. Zo liggen aan het "molto piu mosso" gedeelte uit deel 2 de eerste drie tonen van het basismotief van deel 1 ten grondslag (stijgende grote- en kleine secunde), aan het derde deel - een "In memoriam" voor Johan van den Boogert - de dalende secunde, die de top vormt van ditzelfde basismotief, terwijl we in het "poco piu mosso" een variant terugvinden van het "meno mosso" gedeelte uit 1: de langzamere muziek uit 1 wordt de snellere muziek in 3! De melodiek van deel 4 grijpt eveneens terug op de top van het basismotief - dalende kleine secunde - maar nu gevolgd door een dalende terts, terwijl het middengedeelte van
4 (con anima) in ritmisch opzicht teruggrijpt op de reeds genoemde "molto piu mosso' muziek uit deel 2 en dus indirect ook weer op deel 1. In deel 5 wordt o.a. de "bijzondere" cuivrez-toon (hoorn) uit deel 1 verder uitgewerkt, een variant op de melodiek uit deel 4 komt terug en uiteindelijk wordt, als afronding van het werk, het eigen motief van 5 gecombineerd met het genoemde basismotief van 1 zodat de cirkel zich weer sluit. Enerzijds bezit dus elk deel een heel eigen karakter, anderzijds fungeren bepaalde elementen, voornamelijk uit het eerste deel, als een bindmiddel tussen de delen onderling hetgeen het werk als geheel een zeer hechte samenhang verleent. - JOEP STRAESSER