gerelateerde werken

The Memory of Roses / Louis Andriessen

Genre: Kamermuziek
Subgenre: Piano; Piano 4 handen; Viool en toetsinstrument
Bezetting: pf / pf4h / vl pf / vc / ob trb glock / hp / voice pf / sopr fl vc / GK4

Concertino : per oboe e piccola orchestra, op. 70b, 1968 / Marius Flothuis

Genre: Orkest
Subgenre: Hobo en orkest
Bezetting: perc str ob-solo

Concerto : for oboe and orchestra, 1984 / Walter Hekster

Genre: Orkest
Subgenre: Hobo en orkest
Bezetting: 2121 sax-a 3000 4-5perc hp str ob-solo

Concerto : for oboe and orchestra / Robert Groslot

Genre: Orkest
Subgenre: Hobo en orkest
Bezetting: 2222 / 2220 / perc (4 players) / hp / strings

compositie

Anachronie II : musique d'ameublement, voor hobo solo, piano, harp, 4 hoorns en strijkorkest / Louis Andriessen

Overige auteurs:
Andriessen, Louis (Componist)
Toelichting:
Program note (Dutch): [Première: 17 Januari 1970 - Han de Vries, Radio Kamer Orkest o.l.v. Charles de Wolff (Matinee op de Vrije Zaterdag)] - Over Anachronie I (de tijd in tegenspraak) voor orkest schreef ik destijds: "Veel compositietechnieken die de laatste 50 jaar gebruikt zijn, worden in het stuk, vaak contrastsgewijs, toegepast. Veel technieken worden in hun toepassing becommentarieerd: een twaalftoonsreeks wordt tonaal afgesloten en een fragment in laat-romantische stijl lost op in een toontros. Gewoonlijk echter worden de verschillende stijlen niet aangepast, maar in hun waarde gelaten, eventueel gecombineerd met een andere stijl, of overlappen de stijlen elkaar. (.....) Als er fragmenten in Penderecki-stijl, Franse filmmuziek-stijl, Boulez-stijl enz. enz. in een stuk voorkomen, is het, in die zin van het woord 'stijl', stijlloos. Het bevat teveel stijlen om een stijl te hebben. Daar is het in dit stuk dan ook niet om begonnen. Het stuk is veeleer een afspiegeling van de muzikale werkelijkheid
van deze tijd (....). Zoals de popart-schilderkunst de realiteit afspiegelt, is Anachronie I een afspiegeling van de muzikale realiteit. De realiteit van de muziek is niet de werkelijkheid, maar de muziek zelf, de muziekgeschiedenis." Anachronie II is eerder een consequentie van Anachronie I dan een vervolg erop. Het aantal verschillende muzikale stijlen waaraan gerefereerd wordt, is teruggebracht tot een viertal, die echter veel verder van elkaar verwijderd zijn en op veel grotere schaal worden toegepast. Letterlijke citaten ontbreken. Hoewel één der stijlen, de Italiaanse barok (midden in het stuk verschijnt een compleet miniatuur hoboconcertje in Italiaanse stijl) een paar honderd jaar niet meer gebruikt wordt, hebben alle gebruikte stijlen met elkaar gemeen, dat ze deel uitmaken van onze muzikale realiteit. De Italiaanse barokmuziek is een typisch 'verschijnsel van deze tijd', evenals de (uiterst burgelijke) neo-romantische filmmuziek waarmee het werk opent. Beide muzikale stijlen
behoren op het ogenblik tot de randgebieden der muzikale creativiteit. Daardoor verdiende Anachronie II als ondertitel de omschrijving 'musique d'ameublement', waarmee gerefereerd wordt aan Erik Satie, aan wie het werk ook opgedragen is. Of de gebruikte muzikale cliché's, door de omgeving waarin ze voorkomen, functioneren als commentaar op het cliché en daardoor vervreemd, of uitsluitend dienen tot luistergenot, of beide, is een zaak, die meer de luisteraar dan de componist aangaat. Wat de laatste betreft: het schrijven van Barokmuziek was meer een experiment dan de zogenaamde experimentele fragmenten, die ook in het stuk in ruime mate voorkomen - LOUIS ANDRIESSEN