componist
Jan Vriend is van meet af aan een muzikale alles-eter die een uitgesproken modernistische benadering combineert met een open oor en oog voor het belang en de noden van een ...
gerelateerde werken
Genre:
Kamermuziek
Subgenre:
Andere combinaties van strijkers en toetsinstrument
Bezetting:
pf vl vla vc cb
Genre:
Orkest
Subgenre:
Groot ensemble (12 of meer spelers)
Bezetting:
rec fg acc str
Décimas a Theo : 2000 / Keyla Orozco
Genre:
Orkest
Subgenre:
Groot ensemble (12 of meer spelers)
Bezetting:
ob cl cl-b fg h trp hp pf 2vl vla vc cb
Geploegde aarde : suite voor cobla, 1999 / André Douw
Genre:
Orkest
Subgenre:
Groot ensemble (12 of meer spelers)
Bezetting:
flaviol tambori 2tiblis 2tenoras 2trp trb 2tb cb
compositie
Bau : for orchestra, 1970 / Jan Vriend
Toelichting:
Program note (Dutch): [..] Die Pein diese Labyrinths muss ich also auch körperlich überwinden, wenn ich ausgehe, und es ist mir ärgerlich und rührend zugleich, wenn ich mich manchmal in meinem eigenen Gebilde verirre für einen Augenblick und das Werk sich also noch immer anzustrengen scheint, mir, dessen Urteil schon längst feststeht, doch noch seine Existenzberechtigung zu beweisen [..].
Kafka, Der Bau.
Bau volgt Huantan (1968) op de voet en is te beschouwen als een verdere oefening in het leren beheersen van stochastische modellen, dat wil zeggen muziek die uitgaat van de statische besturing van massa's. Het orkest is volledig gediviseerd: alle strijkers werken mee aan de totstandkoming van een textuur van abstracte patronen die overigens een intuïtieve ontwikkeling volgen. De houtblazers en koperblazers vormen ieder weer twee afzonderlijke lagen. Tezamen vormen ze een tapijt van figuren dat gedeeltelijk door coincidentie, gedeeltelijk door zorgvuldig inpassen tot een labyrint van beweging uitgroeit dat is gebaseerd op de gulden snede. (Van twee/derde van de strijkerspartij bestaat een tien meter lang grafisch ontwerp op millimeterpapier).
Bau is in principe "statische muziek" waarin polyfonie tot gelaagdheid is geworden. Evenals in Huantan is de invloed van Xenakis weer onmiskenbaar. De culminatie van de uitgangspunten die dit genre vertegenwoordigt is te vinden in mijn trio Heterostase (1980). Vandaar uit begint weer een nieuwe ontwikkeling die uiteindelijk veel meer de speelse aspecten van het componeren exploreert. - JAN VRIEND