componist
Carlos Micháns is een Nederlandse, uit Argentinië afkomstige componist. Het oeuvre van Carlos Micháns bevat composities voor orkest, koor en elektronica en veel solo- en kamermuziekwerken voor diverse bezettingen. Deze ...
gerelateerde werken
Le cortège d'Orphée : voor gemengd koor en accordeonorkest, 1993, revisie 1995 / Carlos Micháns
Genre:
Vocaal
Subgenre:
Gemengd koor en groot ensemble
Bezetting:
GK4 accordion-orchestra
Violin concerto no. 1 : for violin and 15 instruments, 1990, revision 1998 / Micha Hamel
Genre:
Orkest
Subgenre:
Viool en groot ensemble
Bezetting:
4rec-a 0300 0000 port 5vl 2vla vl-solo
Toccata e Canzone : Version for violin and chamber orchestra / Olga Victorova
Genre:
Orkest
Subgenre:
Viool en groot ensemble
Bezetting:
vn-solo 2fl/picc ob cl 2fg/cfg 2h tpt trb timp 2vn vla vc db
Violin Concerto : for violin and chamber orchestra / Michael Fine
Genre:
Orkest
Subgenre:
Viool en groot ensemble
Bezetting:
vn-solo fl ob cl fg h 2vn vla vc db
compositie
Concerto da camera : for violin and chamber ensemble, 1993 / Carlos Micháns
Bevat:
Prologo (Largo assai)
Allegro energico
Molto calmo e misterioso
Allegro intrepido
Toelichting:
Program note (Dutch): Het eerste deel (Prologo) van dit Concerto, dat de thematische kern van het hele werk vormt, is in augustus van 1992 ontstaan, als muziek voor dans die, in enkele uren geschreven, zelfs enkele uren later gerepeteerd en uitgevoerd moest worden. Niets echter, of nauwelijks iets, werd later veranderd. Zowel de eenvoudige vioollijn als de rest van de uiterst sobere bezetting leken de nodige elementen te bevatten die ik voor het begin van het Concerto zocht. De korte, langzame opening laat enkele van deze elementen horen, die gedurende de hele compositie terug te vinden zijn, al dan niet gecombineerd met de eigen motieven van elk afzonderlijk deel. Er ontstaat op deze manier een rijke maar compacte doorwerking van het materiaal, waar het wisselen van bezetting en dynamiek een belangrijke functie vervult. Hoewel de viool, door zijn centrale positie, een overheersende rol speelt, is het ensemble ver van alleen maar ondergeschikt aan de bewegingen van de solist. De bezetting leent zich
uitstekend voor een concertante behandeling, waarvan meerdere solo's en quasi-solistische passages, vooral door slagwerk en houtblazers, getuigen. De algemene structuur van het werk, langzaam-snel-langzaam-snel, lijkt op die van menig barokconcert. Het idioom van dit Concerto da Camera is echter geheel eigentijds en probeert op geen enkele manier te verwijzen naar oude of neo-klassieke modellen. - CARLOS MICHÁNS