componist
Carlos Micháns is een Nederlandse, uit Argentinië afkomstige componist. Het oeuvre van Carlos Micháns bevat composities voor orkest, koor en elektronica en veel solo- en kamermuziekwerken voor diverse bezettingen. Deze ...
gerelateerde werken
Le cortège d'Orphée : voor gemengd koor en accordeonorkest, 1993, revisie 1995 / Carlos Micháns
Genre:
Vocaal
Subgenre:
Gemengd koor en groot ensemble
Bezetting:
GK4 accordion-orchestra
Concert : voor viool met begeleiding van orkest, maart-mei 1936 / Sem Dresden
Genre:
Orkest
Subgenre:
Viool en groot ensemble
Bezetting:
2122 0301 timp 2perc xyl 8cb vl-solo
Echoing purple : for violin and ensemble, 1992 / Calliope Tsoupaki
Genre:
Orkest
Subgenre:
Viool en groot ensemble
Bezetting:
fl ob cl-b fg h trp trb 2perc pf vl vla vc cb vl-solo
Concerto per violino, strumenti a fiato e percussione : opus 104, 1978 / Lex van Delden
Genre:
Orkest
Subgenre:
Viool en groot ensemble
Bezetting:
2333 4000 perc vl-solo
compositie
Concerto da camera : for violin and chamber ensemble, 1993 / Carlos Micháns
Bevat:
Prologo (Largo assai)
Allegro energico
Molto calmo e misterioso
Allegro intrepido
Toelichting:
Program note (Dutch): Het eerste deel (Prologo) van dit Concerto, dat de thematische kern van het hele werk vormt, is in augustus van 1992 ontstaan, als muziek voor dans die, in enkele uren geschreven, zelfs enkele uren later gerepeteerd en uitgevoerd moest worden. Niets echter, of nauwelijks iets, werd later veranderd. Zowel de eenvoudige vioollijn als de rest van de uiterst sobere bezetting leken de nodige elementen te bevatten die ik voor het begin van het Concerto zocht. De korte, langzame opening laat enkele van deze elementen horen, die gedurende de hele compositie terug te vinden zijn, al dan niet gecombineerd met de eigen motieven van elk afzonderlijk deel. Er ontstaat op deze manier een rijke maar compacte doorwerking van het materiaal, waar het wisselen van bezetting en dynamiek een belangrijke functie vervult. Hoewel de viool, door zijn centrale positie, een overheersende rol speelt, is het ensemble ver van alleen maar ondergeschikt aan de bewegingen van de solist. De bezetting leent zich
uitstekend voor een concertante behandeling, waarvan meerdere solo's en quasi-solistische passages, vooral door slagwerk en houtblazers, getuigen. De algemene structuur van het werk, langzaam-snel-langzaam-snel, lijkt op die van menig barokconcert. Het idioom van dit Concerto da Camera is echter geheel eigentijds en probeert op geen enkele manier te verwijzen naar oude of neo-klassieke modellen. - CARLOS MICHÁNS