componist
Peter Adriaansz werd in 1966 in Seattle (VS) geboren.
Opleiding
Hij studeerde orgel aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij o.a. Leo van Doesselaar, Bert Matter en Wim van Beek. Compositie ...
gerelateerde werken
Lines, dots and crosses : for violin and piano, 1992 / Peter Stewart Adriaansz
Genre:
Kamermuziek
Subgenre:
Viool en toetsinstrument
Bezetting:
vl pf
Sonate : voor viool en piano / Jan Pouwels
Genre:
Kamermuziek
Subgenre:
Viool en toetsinstrument
Bezetting:
vl pf
Adagio : opus 89 voor viool en piano, 1987 / Marius Flothuis
Genre:
Kamermuziek
Subgenre:
Viool en toetsinstrument
Bezetting:
vl pf
Prelude : Version for violin and piano / Frédéric Devreese
Genre:
Kamermuziek
Subgenre:
Viool en toetsinstrument
Bezetting:
vl pf
compositie
Lines, dots and crosses : for violin and piano, 1992 / Peter Stewart Adriaansz
Toelichting:
Program note (Dutch): 'Lines, Dots & Crosses' is een 3-delig werk waarin de eenheid van beide instrumenten (als een optelsom) centraal staat. De titels van de delen slaan zowel op de bedoelde auditieve impressie als op de compositorische techniek die hoervoor per deel gekozen is. Het eerste deel 'Lines' wordt bepaald door twee muzikale figuren die zich over een rustige, ietwat ademloze, beweging ontwikkelen en uitwisselen. Hoewel afhankelijk van een beider determinerende puls verloopt de individuele ontwikkeling onafhankelijk, zodat het geheel zou moeten klinken als, als het ware, twee zielen in één lichaam. 'Dots' is, cru gesproken, een verticalisatie van het voorgaande. De beweging wordt hier gedomineerd door een continue afwisseling en variatie van drie à vier zeer aan elkaar verwante energieke en precieze frasen. In tegenstelling tot het eerste deel ontwikkelt het geheel zich hier als een volkomen eenheid. Het laatste deel 'Crosses' betreft een uit drie lange frasen bestaande unisone en
polyfone uitwisseling (een "kruising") van diatonische figuren tussen viool en rechterhand van de piano boven steeds wisselende begeleidingspatronen. Per frase, en frase-onderdeel, zakken zowel de dynamiek als registeromvang, waarmee tevens de expressie, consequent een graadje totdat een punt van absolute rust optreed. Een bepaalde dualiteit tussen de twee spelers is hierin wel het meest ontwikkeld. - PETER ADRIAANSZ