gerelateerde werken

Chant ascendant : (Chants monotones part 4), for soprano (or two alternating sopranos) and ensemble, 1994/1995 / words: Jacques Prévert, adapted by composer, Peter Adriaansz

Genre: Vocaal
Subgenre: Zangstem en groot ensemble; Vocaal ensemble (2-12) en groot ensemble
Bezetting: sopr/2sopr 1110 0000 2perc man g hp pf/cemb vl vla vc cb

Adagio : (D-dur), für Violine mit Orgelbegeleitung, (1876) / edited by Theo Teunissen, Julius Röntgen

Genre: Kamermuziek
Subgenre: Viool en toetsinstrument
Bezetting: vl org

Dithyramb : for violin & piano, (1979), opus 22 / Daniel Brozak

Genre: Kamermuziek
Subgenre: Viool en toetsinstrument
Bezetting: vl pf

Sonate : voor viool en piano / Rosy Wertheim

Genre: Kamermuziek
Subgenre: Viool en toetsinstrument
Bezetting: vl pf

compositie

Lines, dots and crosses : for violin and piano, 1992 / Peter Stewart Adriaansz

Overige auteurs:
Adriaansz, Peter (Componist)
Toelichting:
Program note (Dutch): 'Lines, Dots & Crosses' is een 3-delig werk waarin de eenheid van beide instrumenten (als een optelsom) centraal staat. De titels van de delen slaan zowel op de bedoelde auditieve impressie als op de compositorische techniek die hoervoor per deel gekozen is. Het eerste deel 'Lines' wordt bepaald door twee muzikale figuren die zich over een rustige, ietwat ademloze, beweging ontwikkelen en uitwisselen. Hoewel afhankelijk van een beider determinerende puls verloopt de individuele ontwikkeling onafhankelijk, zodat het geheel zou moeten klinken als, als het ware, twee zielen in één lichaam. 'Dots' is, cru gesproken, een verticalisatie van het voorgaande. De beweging wordt hier gedomineerd door een continue afwisseling en variatie van drie à vier zeer aan elkaar verwante energieke en precieze frasen. In tegenstelling tot het eerste deel ontwikkelt het geheel zich hier als een volkomen eenheid. Het laatste deel 'Crosses' betreft een uit drie lange frasen bestaande unisone en
polyfone uitwisseling (een "kruising") van diatonische figuren tussen viool en rechterhand van de piano boven steeds wisselende begeleidingspatronen. Per frase, en frase-onderdeel, zakken zowel de dynamiek als registeromvang, waarmee tevens de expressie, consequent een graadje totdat een punt van absolute rust optreed. Een bepaalde dualiteit tussen de twee spelers is hierin wel het meest ontwikkeld. - PETER ADRIAANSZ