Donemus Webwinkel — Hijman, Julius

Componist en pianist Julius Hijman werd op 25 januari 1901 in Almelo geboren; hij groeide er op in een muzikaal en kunstzinnig milieu. Hij studeerde piano bij Dirk Schäfer en voltooide zijn studie in Wenen bij Paul Weingartner. Voor compositie koos hij Sem Dresden als zijn leermeester.

In de dertiger jaren trad hij regelmatig op als pianist, waarbij hij een grote voorliefde voor kamermuziekrepertoire had. Maar ook voor de moderne muziek van dat moment had hij grote belangstelling. Voor de Vereniging voor Hedendaagse Muziek stelde hij programma’s met modern repertoire samen, waarin hij zelf vaak de pianopartij voor zijn rekening nam. Ook schreef hij artikelen voor het tijdschrift van de Vereniging. In 1937 publiceerde hij in de Caeciliareeks – de ‘kleine bibliotheek voor muziekvrienden’ – een deeltje over Schönberg, Berg en Webern. In 1969 schrijft Wouter Paap in Mens en Melodie een in memoriam over Hijman; hij vindt diens geschrift over deze drie componisten dan nog steeds een herdruk waard.
Hijman voelde zich als componist overigens niet tot de atonale en seriële muziek aangetrokken. Zijn oeuvre – zo’n 80 composities – heeft een vooral poëtisch-romantische inslag.

In 1939 emigreerde Hijman met zijn vrouw en zoon naar de Verenigde Staten, omdat hij het naderend onheil in Europa voorvoelde. Daar werkte hij onder meer als docent aan het New York College of Music. Hij bleef echter volledig op de hoogte van het muziekleven in ons land, onder andere doordat hij na de oorlog zeer regelmatig naar Nederland reisde. Als lid van het Committee for Netherlands Music maakte hij bovendien propaganda voor de uitvoering van Nederlandse muziek in Amerika. Zijn eigen oeuvre (hoofdzakelijk kamermuziek) heeft zich echter grotendeels buiten het gezichtsveld van Nederland ontwikkeld.
Hijman stierf te New York op 6 januari 1969.

Diet Scholte, source: leosmitfoundation.org