Donemus Webwinkel — Lilien, Ignace

Naast zijn loopbaan als scheikundig ingenieur is Ignace Lilien een Nederlandse componist en pianist. Op zijn vele reizen als ingenieur raakt hij onder de indruk van exotische landen hetgeen van invloed is op zijn muziek. Ondanks de dubbele loopbaan bouwt Ignace Lilien een omvangrijk en persoonlijk oeuvre. Zijn liederen, zoals 'Veronica' (1920), 'Quatre chansons des mendiants' (1923) en 'Mietskaserne' (1932) zijn van een expressionistische bewogenheid. Veel succes heeft Lilien met zijn schoolcantate 'A negro girl goes to school' (1958) waarin het rassenprobleem op humanistische wijze behandeld wordt.

Ignace (Ignacy) Lilien wordt op 29 mei 1897 geboren in Lemberg (de Poolse stad Lwów, destijds onder Oostenrijks bewind) als zoon van een bankier. In zijn geboortestad krijgt hij muziekonderwijs van de pianist Theodor Pollak.

Ignace Lilien komt tijdens een museumtocht door Europa per fiets in Den Haag. Door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog besluit hij hier te blijven. Hij gaat in Delft studeren en behaalt het scheikundig ingenieursdiploma.

Ignace Lilien werkt als textielingenieur bij de Fabriek van Chemische Producten (FCP) in Pernis.

Lilien is door FCP uitgezonden en woont met zijn Nederlandse echtgenote in Liberec in Tsjechië. Hier worden hun twee zoons geboren. Waarschijnlijk heeft Ignace Lilien in deze tijd compositieles van Josef Suk in Praag. Zijn opera 'Beatrys' (1926), gebaseerd op het toneelstuk 'Ik dien' van Herman Teirlinck, wordt in 1928 uitgevoerd in Antwerpen en Brussel. In 1932 gaat in Wiesbaden zijn komische opera 'Die grosse Katharina' (Great Catherine) naar G. B. Shaw, in première.

Tijdens de oorlogsjaren woont Lilien in Apeldoorn en ontsnapt ondanks zijn Joodse afkomst aan de vervolging. Hij componeert een aantal liederen op Nederlandse tekst, waaronder de 'De Ballade van Westerbork' (1943).

Ignace Lilien vestigt zich in Den Haag. Violist Willem Noske speelt in het Haagse Diligentia de première van de 'Deuxième sonate' (1944) voor viool en piano. De Nieuwe Haagsche Courant spreekt in een recensie van een "harmonisch belangwekkende, fantastisch-bewogen compositie."

Lilien componeert het orkestwerk 'Les palmes dans le vent' tijdens zijn eerste concertreis naar Zuid-Amerika. In deze compositie zijn Latijnsamerikaanse elementen terug te vinden.

De opera 'Beatrys' (1926), gebaseerd op het toneelstuk 'Ik dien' van Herman Teirlinck, wordt weer uitgevoerd in Gent en Den Haag.

Ignace Lilien overlijdt op 10 mei 1964 in zijn woonplaats Den Haag.

Het kamerkoor Ad Libitum brengt op 12 maart de première van koorliederen van Ignace Lilien op teksten van Guillaume du Bellay in Rotterdam. Lilien schreef deze liederen in 1948 voor Felix de Nobel en het Nederlands Kamerkoor, maar het kwam nooit tot een uitvoering.