Donemus Webwinkel — Richter, Nico

Op aandringen van zijn ouders studeert Nico Richter medicijnen, maar zijn liefde ligt bij de muziek. Vanaf jonge leeftijd krijgt hij vioolles en zijn compositietalent openbaart zich vanaf zijn dertiende jaar. Hij ontwikkelt zich tot een gewaardeerd componist. Nico Richter is politiek bewust en raakt vroeg betrokken bij het verzet. In 1942 wordt Richter opgepakt en naar Auschwitz en later naar Dachau gedeporteerd, waar hij tot het einde van de oorlog verblijft. Sterk verzwakt keert Nico Richter terug naar Amsterdam waar hij een maand later overlijdt. Nico Richter is 29 jaar oud geworden en laat een klein oeuvre na van uiterst verfijnde muziek in een eigen stijl, die verwantschap vertoont met de Nieuwe Weense School.

Nico Max Richter wordt op 2 december in Amsterdam uit joodse ouders geboren.

Nico Richter krijgt vioolles van Jacques Muller en vanaf het vijftiende jaar van Sam Tromp. Tijdens de middelbare schoolperiode begint hij met componeren. In 1929 schrijft hij zijn eerste uitgewerkte compositie, een "menuet in Mozartstijl".

Nico Richter wordt gelijktijdig ingeschreven als eerstejaars student medicijnen aan de Gemeentelijke Universiteit van Amsterdam en als leerling van het voorbereidend jaar aan de muziekschool van het Amsterdamsch Conservatorium. Hier studeert Richter viool bij Sepha Jansen en theorie bij Ernest Mulder.

Nico Richter maakt in de zomer een lange reis naar Barcelona, Athene en Caïro. In deze periode schrijft hij het verloren gegane jeugdwerk 'de moedermoordenaar', een "kleinopera" op eigen tekst, en de 'serenade sinfonietta I' voor kamerorkest.

In dit jaar schrijft Nico Richter zijn 'concertino voor violoncel en zes instrumenten' en stuurt dit in voor de IIIe Session Internationale, een prijsvraag in Brussel. Deze inzending wordt in juli 1935 bekroond met de Prix Henri Leboeuf. Op 19 juli wordt het werk uitgevoerd op het Concert Jeunesse 1935 in het Brusselse Paleis voor Schone Kunsten, door het kamerorkest van de Filharmonische Vereniging. Zo komt Richter ook in contact met dirigent Hermann Scherchen, bij wie hij directie gaat studeren. Het 'concertino' wordt behalve in België ook in Zwitserland uitgevoerd.

Op 11 februari vindt de Nederlandse première van het 'concertino voor violoncel' plaats in het Concertgebouw in Amsterdam tegelijk met de 'serenade sinfonietta I'.

In opdracht van de dirigent van de Nederlandsche Kameropera schrijft Nico Richter de kameropera 'amorys' op een libretto van Hendrik Lindt. Richter dirigeert het orkest M.U.S.A. van de studentenvereniging Unitas waarmee hij zich onder meer inzet voor zijn vriend de jonge componist Lex (Zwaap) van Delden.

Richter trouwt met violiste Hetta Scheffer. In november 1941 behaalt Richter zijn artsexamen. Hij wordt lid van de verzetsgroep 'Vrij Nederland'. Verraden binnen het verzet wordt Nico Richter in april 1942 gearresteerd en via Amersfoort en Vught eind 1943 op transport gezet naar Auschwitz waar hij werkt als arts. In het laatste oorlogsjaar wordt hij overgebracht naar Dachau.

Sterk verzwakt keert Nico Richter terug naar Amsterdam waar hij een maand later overlijdt in de nacht van 15 op 16 augustus. Van zijn laatste compositie, de 'Serenade' voor fluit, viool en altviool, zijn alleen het eerste en het laatste deel nog op zijn sterfbed voltooid.