componist

Leeuw, Ton de

Ton de Leeuw (16 november 1926, Rotterdam) ontwikkelt zich tot één van de belangrijkste Nederlandse componisten van de 20ste eeuw. Zijn vroege inspiratiebronnen zijn Béla Bártòk en Willem Pijper. Na ...

gerelateerde werken

Cinq hymnes : for mixed choir, 2 pianos and percussion, 1987/88 / Ton de Leeuw

Genre: Vocaal
Subgenre: Gemengd koor en instrumenten; Gemengd koor
Bezetting: GK4 2pf ; GK4 ; GK4 2pf 2perc ; GK6 ; GK4 2pf 2perc

Kwartet : voor hobo, viool, altviool en cello / Rob du Bois

Genre: Kamermuziek
Subgenre: Blaas en strijkinstrument(en)
Bezetting: ob vl vla vc

Thème, variations et fugue : pour violon, flûte et alto, Hilversum, janvier 1957, op. 76 / Anthon van der Horst

Genre: Kamermuziek
Subgenre: Blaas en strijkinstrument(en)
Bezetting: fl vl vla

Trio V : 1947, voor fluit, viool en altviool / Henk Badings

Genre: Kamermuziek
Subgenre: Blaas en strijkinstrument(en)
Bezetting: fl vl vla

compositie

Vijf schetsen : hobo, clarinet, fagot, viool, altviool, cello, 1951-'52 / Ton de Leeuw

Bevat:
Moderato
Andante tranquillo
Poco lento e cantabile
Comodo-quasi allegretto
Moderato ma non troppo
Toelichting:
Program note (Dutch): De titel Vijf schetsen wil niet zozeer aanduiden dat dit werk "schetsmatig" gecomponeerd zou zijn, als wel dat bij de compositie het accent kwam te liggen op de combinatiemogelijkheden der verschillende instrumentale klankkleuren. Mede daarom werd bewust gebruik gemaakt van kleine, elementaire vormen, waarin - door een eenvoudig spel van melodie en tegenmelodie - de timbres zo gunstig mogelijk tegenover elkaar uitgespeeld konden worden. Om dezelfde reden hebben de onderdelen verschillende bezettingen: 1. Moderato: alle instrumenten worden samengevoegd in een matige beweging, waarin af en toe een dansachtig ritme opduikt en weer verdwijnt. 2. Andante tranquillo: de strijkersklank overheerst. Tegenover de drie strijkinstrumenten steekt de klarinet als enig blaasinstrument solistisch af. 3. Poco lento: in dit deel is dit juist andersom: de viool mengt zich als strijkinstrument in het met arabesken versierde lijnenspel der drie blazers. 4. Comodo: beide partijen (hobo en fagot,
altviool en cello) zijn gelijkberechtigd en wedijveren met elkaar in een soort Scherzando, waarin gesyncopeerde ritmes de hoofdrol spelen. 5. Moderato ma non troppo: dit deel tenslotte heeft evenals het begindeel de volledige bezetting. Ook muzikaal zijn beide delen met elkaar verwant, waardoor deze compositie symmetrisch afgerond wordt. - TON DE LEEUW