componist
Jo van den Booren heeft in zijn lange carrière een oeuvre van overwegend instrumentale werken geschreven, waarin vooral voor blaasinstrumenten veel ruimte is gelaten. Hij is lange tijd eerste trompettist ...
gerelateerde werken
Missa : opus 69, per coro di uomini ed organo, 1988 / Jo van den Booren
Genre:
Vocaal
Subgenre:
Mannenkoor en orgel
Bezetting:
MK4 org
Mei-sinfonietta : voor orkest, op. 104 / Gerard Boedijn
Genre:
Orkest
Subgenre:
Orkest
Bezetting:
3333 4331 timp hp str
Tympan : pour grand orchestre, 1990 / Geert van Keulen
Genre:
Orkest
Subgenre:
Orkest
Bezetting:
2pic(2fl) 2fl fl-a 2ob ob-bar ob(eh) 2cl cl(cl-b) cl-cb 3fg cfg 6h 5trp 5trb tb timp 4perc vibr 2hp pf synth str(16.16.14.12.8.)
Feierliche Abendmusic / Solemn Night Music : für Orchester / for orchestra / John Borstlap
Genre:
Orkest
Subgenre:
Orkest
Bezetting:
2fl 2ob eh 2cl cl-b 2fg fg-c 4h 3trp 3trb timp str
compositie
Souvenir : pour grand orchestre, 1979 / Jo van den Booren
Toelichting:
Program note (Dutch): (Première: 24-9-1979 - Het Brabants Orkest). De compositie is een geschenk aan Hein Jordans voor zijn 65e verjaardag en bedoeld als een muzikale hulde tijdens zijn afscheidsconcert. De datum 24-9-1979 is bepalend voor het tonenmateriaal, horizontaal en meestal verticaal. De cijfers heb ik vertaald in intervallen, ervan uitgaande dat het cijfer 1 een kleine seconde is. Aan het begin en in het midden van het werk is een samenklank gefixeerd, gebaseerd op de geboortedatum van Hein Jordans, 24-9-1914. In het verloop van het stuk nemen de instrumentalisten in groepsverband als volgt afscheid van Hein Jordans als hun vaste dirigent:
(Tutti) - fluiten - hobo's - klarinetten - fagotten - (tutti) - hoorns - celli en contrabassen - trompetten - trombones en tuba - (tutti) - pauken, slagwerk, harp en celesta - strijkers - (tutti) - strijkers - fluit en marimba. Bij verrassing hoort men flarden van het lied 'Lang zal hij leven', zoals Hein Jordans dat ook in al die jaren tijdens de repetities, bij verjaardagen van collega's, vaak als aangenaam storend, heeft moeten ondergaan. Door het gehele werk heen komt men een begeleidend ostinato figuur tegen. Met dit gegeven, dat vaak door de marimba wordt gespeeld, heb ik waarschijnlijk in mijn onderbewustzijn de dirigent gesymboliseerd. En zo eindigt de compositie ook, het begeleidend figuurtje, hardnekkig gecontinueerd door fluit en marimba, niet een echt slot in de klassieke zin, maar een weg open latend voor een positieve voortzetting van leven en carrière. - JO VAN DEN BOOREN