componist

Heppener, Robert

Toen Robert Heppener in 2009 stierf, werd hij betreurd als de nestor van de Nederlandse componisten. Zijn muziek was echter niet altijd geliefd. Aan de vernieuwingsdrang van het serialisme liet ...

gerelateerde werken

Een suite voor De Suite : tien composities voor piano (2- en 4- handig), twee piano's [en] viool en piano / van tien componisten

Genre: Kamermuziek
Subgenre: Piano; Viool en toetsinstrument
Bezetting: pf pf4h 2pf vl and pf

Volkskrant contrapunt : for large ensemble, 1996 / Martijn Padding

Genre: Orkest
Subgenre: Groot ensemble (12 of meer spelers); Orkest
Bezetting: 1221 4sax 2220 4perc hp pf synth 2vl vla vc cb / str

Tableaux vivants : Symphonic scenes from the opera "Über Erich M.", for orchestra, 1987-88 / Joep Straesser

Genre: Orkest
Subgenre: Orkest
Bezetting: 3333 4331 timp 2perc pf str

Scherzo voor orchest : op. 22 / [uitwerking Jan Harmsen, eindred. Dick van Heuvel], Cornelis Alijander Brandts Buys

Genre: Orkest
Subgenre: Orkest
Bezetting: 2222 2230 timp str

compositie

Symphonie / Robert Heppener

Toelichting:
Program note (Dutch): (Première: 20-11-1957 - Amsterdam - Concertgebouworkest o.l.v. Bernard Haitink). Deze eendelige symfonie bestaat weliswaar uit verschillende onderdelen (merkbaar aan de afwisseling der tempo-aanduidingen), doch de grondgedachte van dit werk is om, beginnende vanuit één gegeven, als het ware een boog te beschrijven die - zonder onderbroken te worden - uiteindelijk weer, na vele veranderingen te hebben doorgemaakt, op zijn uitgangspunt terugkomt. Hoewel mij later bleek dat de melodische gegevens sterk aan elkaar verwant zijn, heeft het niet in mijn bedoeling gelegen om 'vanuit één thema de symfonie te schrijven'. Het was vóór alles het psychisch verloop dat naar mijn mening de eenheid moest vormen. De lyriek voert de boventoon en de enkele dramatische ontladingen die er zijn accentueren dit slechts. Er is echter één moment waar de dramatiek de overhand neemt, namelijk daar waar het 'alla danza' (aanvankelijk scherzando-achtig door klarinet, tamboerijn, piano en pizzicato-strijkers
begonnen) een meer demonisch karakter krijgt en er een uitbarsting volgt, die bedoeld is als 'nu valt alles in scherven'. Voornamelijk piano en slagwerk treden daar op de voorgrond. Niet lang daarna volgt het Andante. Het slot van de symfonie is, evenals het begin, pianissimo gespeeld. Doch terwijl in het begin een - als vanuit de verte opgeroepen - verwachting leeft, is daarentegen in het slot een gebrokenheid te vernemen die doet vermoeden dat de bovengenoemde dramatische explosie toch meer heeft aangericht dan aanvankelijk wel leek. Voor de luisteraar, die graag enig houvast door middel van een vormschema heeft, het volgende: de symfonie begint met een langzame inleiding, waarna een hoofdvormgedeelte volgt (inzet: melodie door de trompet), waarvan de doorwerking onder andere de aanduidingen più mosso, alla danza en andante heeft. Aan het eind van de zogenaamde reprise, nadat het tweede thema tot een hoogtepunt voerde, zet de inleidingsmelodie - nu als naspel - fortissimo in, die
diminuerende tot uiterst pianissimo de symfonie tot een eind voert. - ROBERT HEPPENER