componist

Straesser, Joep

Joep Straesser geldt als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de generatie die rond 1960 het beeld van de nieuwe muziek in Nederland hielp bepalen. De grote lijn in de ...

gerelateerde werken

Neue Niederländische Klaviermusik : = Contemporary Dutch piano music, Heft 1 = Book 1 / mit Werken von = containing works by J. Andriessen, R. du Bois, G. Janssen ... [et al.], herausgegeben von = edited by Ton Hartsuiker

Genre: Kamermuziek
Subgenre: Piano
Bezetting: pf

Musette et pastourelle : fluit, hobo, piano, 1955 / Ludwig Otten

Genre: Kamermuziek
Subgenre: Houtblazersensemble en toetsinstrument
Bezetting: fl ob pf

Variaties over "Vier weverkens" : voor fluit, hobo en piano / Hans Osieck

Genre: Kamermuziek
Subgenre: Houtblazersensemble en toetsinstrument
Bezetting: fl ob(eh) pf

Trio : per oboe, clarinetto e pianoforte, 1952 / Henri Zagwijn

Genre: Kamermuziek
Subgenre: Houtblazersensemble en toetsinstrument
Bezetting: ob cl pf

 

compositie

Sonata a tre : (Points of contact III), for flute, alto clarinet (or bass clarinet) and piano, 1990 / Joep Straesser

Uitgever: Amsterdam: Donemus, cop. 1990
Uitgavenummer: 05837
Genre: Kamermuziek
Subgenre: Houtblazersensemble en toetsinstrument
Bezetting: fl cl-a/cl-b pf
Bijzonderheden: Opgedragen aan Het Trio. - Tijdsduur: ca. 12'
Tijdsduur: 12'00"
Aantal spelers: 3
Compositiejaar: 1990
Status: volledig gedigitaliseerd (direct leverbaar)

Bevat:
Allegro ma non troppo
Molto sostenuto
Allegro molto energico
Toelichting:
Program note (Dutch): (Première: 19 oktober 1990 - Het Trio).

Sonata a tre (Points of Contact III) volgt als compositie onmiddellijk op Quasi una sonata voor saxofoonkwartet. Hierdoor ligt het voor de hand beide stukken op een aantal punten met elkaar te vergelijken.
Hoewel de twee titels wijzen op een verwantschap - en die bestaat ook wel, vooral m.b.t. het voortdurend variëren en verwerken van muzikale uitgangspunten - zijn de verschillen tussen beide stukken eerder groter dan de overeenkomsten. Sonata a tre is, zowel m.b.t. de keuze van het materiaal en zijn verwerking als wat betreft de vorm van de delen, een veel complexer stuk dan het saxofoonkwartet. Al op het niveau van de toonhoogte-organisatie blijkt dit uit het feit dat in het trio dezelfde modale 8-tonige reeks als die in het kwartet wordt gebruikt op een veel intensievere manier wordt behandeld, en wel op een manier die doet denken aan die waarop we vroeger met 12-toonsreeksen omgingen. Als alle acht tonen zijn gebruikt - en dat is vaak al na twee tellen het geval - wordt steeds weer een andere transpositie toegepast, waardoor een veel grotere chromatische toondichtheid ontstaat dan in het saxofoonkwartet het geval is, waar eenzelfde toonsfeer vaak langer aanwezig blijft. Ook de
ritmische complexiteit en daarmee ook de ritmische polyfonie ligt in het trio op een veel hoger niveau. Hetzelfde geldt voor de muzikale vormen die dan wel eveneens sonate-achtig genoemd kunnen worden (deel 1 en 3), maar die veel minder duidelijk refereren aan sonatevormen uit de 18e en 19e eeuw dan in het kwartet gebeurt. Wèl een overeenkomst tussen beide werken vormt de bouw van het derde deel, dat ook in het trio een samenvattend karakter bezit doordat er muzieken uit het eerste en tweede deel in terugkeren; in het trio echter in een verhevigde vorm, in het kwartet meer als citaat. Maar er is nog een ander aspect dat Sonata a tre onderscheidt van Quasi una sonata en dat men terugvindt in de ondertitel: Points of Contact III. Het gaat hier om een speciale kleurtechniek die al in twee vroegere werken werd toegepast en die er uit bestaat dat de verschillende instrumenten elkaar 'treffen' op eenzelfde toonhoogte en/of ritme, met als uiterste consequentie het gebruik van
unisono-technieken.
Deze manier van werken treft men in alle drie de delen aan, maar zij wordt in deel 2 nog eens speciaal tot compositorisch uitgangspunt bij uitstek verheven. Dit tweede deel heeft dan ook met de sonate-achtige sfeer van beide hoekdelen weinig meer van doen.
Samenvattend zou men kunnen zeggen dat, vanuit de componist gezien, beide werken een extravert karakter bezitten en direct naar de luisteraars toe geschreven zijn, zonder te zijn omgeven door uitgebreide muziektechnische en cultuurfilosofische beschouwingen. Het saxofoonkwartet ademt echter duidelijk een meer klassieke sfeer, terwijl het direct daarna gecomponeerde trio een veel explosiever en romantisch karakter bezit. - JOEP STRAESSER

Bladmuziek
Indien u dit werk gaat uitvoeren, dan kunt u hier uw concert-informatie aangeven. Donemus zorgt dan voor vermelding van het concert op de Donemus Facebook pagina en in de Donemus Concertagenda.
U kunt van dit werk de partituur of andere producten on-line aanschaffen. Indien u kiest voor een downloadbaar product, ontvangt u het product digitaal. In alle andere gevallen wordt deze naar u opgestuurd. Let op dat u voor iedere gebruiker een exemplaar van het product nodig heeft.
Product Omschrijving Prijs/stuk Aantal
Partituur Download naar Newzik (B4), 18 pagina's EUR 16,23
Download in PDF (B4), 18 pagina's EUR 19,46
Hardcopy, normal size (B4), 18 pagina's EUR 32,46
Hardcopy, study size (A4), 18 pagina's EUR 26,63