componist
Ton de Leeuw (16 november 1926, Rotterdam) ontwikkelt zich tot één van de belangrijkste Nederlandse componisten van de 20ste eeuw. Zijn vroege inspiratiebronnen zijn Béla Bártòk en Willem Pijper. Na ...
gerelateerde werken
Symphonies of wind instruments : version for wind ensemble, 1997 / Daan Manneke
Genre:
Orkest
Subgenre:
Blazersensemble (9 en meer spelers)
Bezetting:
3333 4331
Symphony Nº 1 : for baritone and orchestra / Olivier Greif, on poems by Paul Celan
Genre:
Vocaal
Subgenre:
Zangstem en orkest
Bezetting:
bar 2fl 2ob 2cl 2fg 2h 2trp timp perc str
Genre:
Vocaal
Subgenre:
Zangstem en orkest
Bezetting:
ten fl(pic) fl(fl-a) ob ob(ob-am) cl cl(cl-b) 2fg 2h timp perc cel hp pf str(6.6.4.3.2.)
Three Michelangelo songs : for mezzo-soprano and orchestra / Tristan Keuris
Genre:
Vocaal
Subgenre:
Zangstem en orkest
Bezetting:
sopr-m 2222 2100 2perc hp str(8.6.4.4.2.)
compositie
Haiku II : for soprano and orchestra, (1968) / Ton de Leeuw
Overige auteurs:
Hashin
(tekstdichter/librettist)
Henderson, H.G.
(tekstdichter/librettist)
Kobayashi, Issa
(tekstdichter/librettist)
Matsuo, Basho
(tekstdichter/librettist)
Ryusui
(tekstdichter/librettist)
Soin
(tekstdichter/librettist)
Bevat:
Riding
Cool
No sky
Limpid
Old pond
Naked horse
Toelichting:
Program note (Dutch): (Première: 5-7-1968 - Rotterdam - Dorothy Dorow, Rotterdams Philharmonisch Orkest o.l.v. Edo de Waart). Haiku II verwijst terug naar vroeger ontstane composities. In de eerste plaats naar de cyclus Haiku I en de opera De droom. In beide werken werd gebruik gemaakt van haikus, korte Japanse gedichten, waarvoor het gebruik van associatieve ideeën karakteristiek is. Zij roepen niet alleen een bepaalde stemming op, maar ook helder geprofileerde beelden die aanleiding geven tot meervoudige interpretaties. Dit is eveneens essentieel. In De Droom zijn de haikus reeds sterk opgesplitst, tot op afzonderlijke letters aan toe, die zijn verdeeld over het 32-stemmige koor. In deze compositie wordt de opsplitsing op een verschillende manier uitgewerkt: de woorden en klanken van de verschillende gedichten zijn met elkaar vermengd. Zo vormen zij nieuwe woord- en zinsconstructies die, semantisch gesproken, onbegrijpelijk zijn: de muziek is niet bedoeld om een verstaanbare uitdrukking aan de tekst
te geven. De tekst is eerder het klankmateriaal, vergelijkbaar met instrumentale klanken die aan het licht treden. Soms komen in deze klankstromen inderdaad plotseling verstaanbare woorden aan de oppervlakte; alle zes haikus die zijn gebruikt komen op z'n minst één keer in hun originele vorm voor. Op die manier krijgen zij als het ware een nieuwe dimensie. Geheel in de geest van de haikus, mag de luisteraar zich vrij voelen de fragmenten en dezelfde woorden in een andere context die een totaal verschillend effect hebben, te interpreteren. Het muzikale effect blijft echter het belangrijkste. - TON DE LEEUW (vert. Donemus)