componist
Géza Frid is een gematigd modern componist en heeft in zijn schrijfwijze een markant gevoel voor ritme en melodische fantasie, die geworteld is in de muziekfolklore van zijn geboorteland Hongarije.
gerelateerde werken
Forbidden Music Regained : Volume 2
Genre:
Onbekend
Memories : Concerto for violin and orchestra / Michael Fine
Genre:
Orkest
Subgenre:
Viool en orkest
Bezetting:
vn-solo 2fl 2ob 2cl 2fg 2h 2tpt timo perc hp str
Violin concerto : for violin and orchestra, 2002 / Guus Janssen
Genre:
Orkest
Subgenre:
Viool en orkest
Bezetting:
2fl fl(pic) 2ob 2cl cl-b 2fg cfg 4h 2trp 2trb perc str(12.12.10.8.6.) vl-solo
Concerto : per violino ed orchestra, 1968-1969 / door Hendrik Andriessen
Genre:
Orkest
Subgenre:
Viool en orkest
Bezetting:
2222 2220 timp hp str vl-solo
compositie
Concert voor drie violen en orkest : op. 78 / Géza Frid
Bevat:
Pesante
Improvisando
Grazioso
Giusto
Toelichting:
Program note (Dutch): (Première: 4-7-1970 - Den Haag - Dick Bor, Christian Bor, Emmy Verhey, Residentie Orkest o.l.v. Igor Buketoff). (...) Het werk bestaat uit 4 delen, die zonder onderbreking in elkaar overgaan.
Pesante: een motorisch voortstuwend deel in consequent volgehouden 5/8 maat, in vrije vorm, meer motivisch dan thematisch verwerkt, met schrille dissonanten, haast zonder rustpunten. Improvisando: (het orkest is gereduceerd tot blazers, harp en slagwerk, de strijkers zwijgen) zeer labiel van vorm, biedt dit gedeelte aan de solisten gelegenheid om in korte cadensachtige passages hun eigen karakter te tonen. Ook enkele orkestinstrumenten krijgen hier solistische momenten, zoals de 2 klarinetten in het begin, later de fagotten, de trombones, de tuba en tenslotte de 2 hobo's. Een groot contrast vormt hiermede het 3de deel.
Grazioso: een soort scherzo met lichtflitsend perpetuum mobile-achtige solopartijen, begeleid door strijkers, harp en slagwerk (blazers accent). Ook een metronoom schaart zich hier bij de slaginstrumenten en bepaalt in enkele maten in het begin en aan het eind het hechte, haast mechanisch voortstuwende tempo.
In het 4de deel Giusto doet weer het volle orkest mee. Dit is het meest traditionele gedeelte van het Concert, zowel wat vorm als harmonische constructie betreft. Het pregnante hoofdthema en het weemoedige tweede thema zijn duidelijk te onderscheiden, ook een soort doorwerking, de reprise, de cadens voor 3 violen (die in plaats van het te verwachten virtuoos vuurwerk een expressieve oase in het stuk vormt), een fugato (ingezet door de klarinetten) en het coda. Ook de tonale binding is overheersend: G majeur in het begin en aan het eind, weliswaar met het grote septiem (fis) erbij. - GEZA FRID