componist

Frid, Géza

Géza Frid is een gematigd modern componist en heeft in zijn schrijfwijze een markant gevoel voor ritme en melodische fantasie, die geworteld is in de muziekfolklore van zijn geboorteland Hongarije.

gerelateerde werken

Forbidden Music Regained : Volume 2

Genre: Onbekend

Second Concerto : for violin and orchestra / Robert Groslot

Genre: Orkest
Subgenre: Viool en orkest
Bezetting: 3222 4231 Perc(3) Harp Piano/Celesta Strings

Concerto : per violino e orchestra, 1974, revisione 2003 / John Borstlap

Genre: Orkest
Subgenre: Viool en orkest
Bezetting: 2323 3220 timp pf str vl-solo

Concerto pour violon et orchestre : 1975 / Rob du Bois

Genre: Orkest
Subgenre: Viool en orkest
Bezetting: 4232 2sax 4321 perc hp 2el.g man pf(el.org) str vl-solo

compositie

Concert voor drie violen en orkest : op. 78 / Géza Frid

Bevat:
Pesante
Improvisando
Grazioso
Giusto
Toelichting:
Program note (Dutch): (Première: 4-7-1970 - Den Haag - Dick Bor, Christian Bor, Emmy Verhey, Residentie Orkest o.l.v. Igor Buketoff). (...) Het werk bestaat uit 4 delen, die zonder onderbreking in elkaar overgaan.
Pesante: een motorisch voortstuwend deel in consequent volgehouden 5/8 maat, in vrije vorm, meer motivisch dan thematisch verwerkt, met schrille dissonanten, haast zonder rustpunten. Improvisando: (het orkest is gereduceerd tot blazers, harp en slagwerk, de strijkers zwijgen) zeer labiel van vorm, biedt dit gedeelte aan de solisten gelegenheid om in korte cadensachtige passages hun eigen karakter te tonen. Ook enkele orkestinstrumenten krijgen hier solistische momenten, zoals de 2 klarinetten in het begin, later de fagotten, de trombones, de tuba en tenslotte de 2 hobo's. Een groot contrast vormt hiermede het 3de deel.
Grazioso: een soort scherzo met lichtflitsend perpetuum mobile-achtige solopartijen, begeleid door strijkers, harp en slagwerk (blazers accent). Ook een metronoom schaart zich hier bij de slaginstrumenten en bepaalt in enkele maten in het begin en aan het eind het hechte, haast mechanisch voortstuwende tempo.
In het 4de deel Giusto doet weer het volle orkest mee. Dit is het meest traditionele gedeelte van het Concert, zowel wat vorm als harmonische constructie betreft. Het pregnante hoofdthema en het weemoedige tweede thema zijn duidelijk te onderscheiden, ook een soort doorwerking, de reprise, de cadens voor 3 violen (die in plaats van het te verwachten virtuoos vuurwerk een expressieve oase in het stuk vormt), een fugato (ingezet door de klarinetten) en het coda. Ook de tonale binding is overheersend: G majeur in het begin en aan het eind, weliswaar met het grote septiem (fis) erbij. - GEZA FRID